aggrieve | (vt) ทำให้เศร้าโศก |
aggrieved | (adj) ซึ่งเสียใจ, See also: เศร้าโศก |
aggrieved | (อะกรีฟวดฺ') adj. เสียใจ, ได้รับอันตราย, ได้รับบาดเจ็บ, ถูกรุกราน -aggrievedness n., Syn. sorrowful |
aggrieve | (vt) ทำให้โศกเศร้า, ทำให้เจ็บปวด, ทำให้ได้รับทุกข์ |
aggrieve | It aggrieved her much that she could not go. |
เสียดแทง | (v) hurt, See also: aggrieve, Syn. ทิ่มแทง, Example: เธอยังจำสายตาหม่นเศร้าของยายเฒ่าได้ มันเสียดแทงจนจำต้องหลบตาและเดินจาก, Thai Definition: สะเทือนความรู้สึก |
aggrieve | |
aggrieved |
aggrieve | |
aggrieved | |
aggrieves |
aggrieve | (v) infringe on the rights of |
Aggrieve | v. t. Aggrieved by oppression and extortion. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Aggrieve | v. i. To grieve; to lament. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
aggrieved | adj. |
心外千万 | [しんがいせんばん, shingaisenban] (n, adj-na) being totally upset (by); being completely nonplused (by); being mortified (at); feeling aggrieved (at); finding (it) highly regrettable [Add to Longdo] |