anathematized | |
anathematize | |
anathematizes | |
anathematizing |
anathematize | (vi) ประณาม, Syn. curse, damn |
anathematize | (vt) ประณาม, Syn. curse, damn |
anathematize | (vt) สาปแช่ง, ประณาม, แช่งด่า |
แช่งด่า | (v) curse, See also: damn, execrate, denounce, anathematize, Syn. สาปแช่ง, แช่งชักหักกระดูก, Example: ชาวบ้านพากันแช่งด่าโจรที่ขโมยพระของวัดไปขาย, Thai Definition: กล่าวคำหยาบด้วยตั้งใจมุ่งร้ายเพื่อให้ผู้อื่นเป็นเช่นนั้น |
แช่งด่า | [chaēngdā] (v) EN: curse ; damn ; execrate ; denounce ; anathematize |
anathematize | |
anathematized | |
anathematizes | |
anathematizing |
anathematization | (n) the formal act of pronouncing (someone or something) accursed, Syn. anathematisation |
accurse | (v) curse or declare to be evil or anathema or threaten with divine punishment, Syn. comminate, anathemise, anathemize, anathematize, anathematise, execrate |
Anathematization | n. [ LL. anathematisatio. ] The act of anathematizing, or denouncing as accursed; imprecation. Barrow. [ 1913 Webster ] |
Anathematize | v. t. |
Anathematizer | n. One who pronounces an anathema. Hammond. [ 1913 Webster ] |
fluchen | fluchend | flucht | fluchte | to anathematize; to anathematise [ Br. ] | anathematizing | anathematizes | anathematized [Add to Longdo] |