18 ผลลัพธ์ สำหรับ appellant
หรือค้นหา: -appellant-, *appellant*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
appellant(n) ผู้อุทธรณ์, Syn. defendant

Hope Dictionary
appellant(อะเพล'เลินทฺ) n. ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องขอ, ผู้อ้อนวอน

Nontri Dictionary
appellant(adj) ซึ่งร้องเรียน, ซึ่งอุทธรณ์, ซึ่งอ้อนวอน
appellant(n) ผู้ร้องเรียน, ผู้อุทธรณ์, ผู้อ้อนวอน

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
appellantผู้อุทธรณ์ (ต่อศาลสูง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
The victim's father was an appellate court judge. พ่อของเหยื่อเป็น ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ Red Dawn (2012)
C'est comme ça que Toby se faisait appeller pour rentrer à Radley. เป็นชื่อที่โทบี้ใช้เข้า-ออกเรดลี่ย์ไง Will the Circle Be Unbroken? (2013)
I guess an appellate court granted him a new trial. ฉันเดาศาลอุทธรณ์ให้เขาได้รับการพิจารณาคดีใหม่ Out of the Frying Pan (2013)
An appellate court judge in Ohio, a French diplomat who dies in a plane crash. ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ในโอไฮโอ นักการทูตชาวฝรั่งเศศซึ่งตายจากเครื่องบินตก The Freelancer (No. 145) (2013)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ผู้อุทธรณ์(n) appellant, Count Unit: คน, Notes: (กฎหมาย)

CMU Pronouncing Dictionary
appellant
 /AH0 P EH1 L IH0 N T/
/เออะ เพ้ะ หลิ่น ถึ/
/əpˈelɪnt/
appellants
 /AH0 P EH1 L IH0 N T S/
/เออะ เพ้ะ หลิ่น ถึ สึ/
/əpˈelɪnts/

Oxford Advanced Learners Dictionary
appellant
 (n) /@1 p e1 l @ n t/ /เออะ เพ้ะ เหลิ่น ถึ/ /əpˈelənt/
appellants
 (n) /@1 p e1 l @ n t s/ /เออะ เพ้ะ เหลิ่น ถึ สึ/ /əpˈelənts/

WordNet (3.0)
appellant(n) the party who appeals a decision of a lower court, Syn. plaintiff in error

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Appellant

n. 1. (Law) (a) One who accuses another of felony or treason. [ Obs. ] (b) One who appeals, or asks for a rehearing or review of a cause by a higher tribunal. [ 1913 Webster ]

2. A challenger. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ]

3. (Eccl. Hist.) One who appealed to a general council against the bull Unigenitus. [ 1913 Webster ]

4. One who appeals or entreats. [ 1913 Webster ]

Appellant

a. [ L. appellans, p. pr. of appellare; cf. F. appelant. See Appeal. ] Relating to an appeal; appellate. “An appellant jurisdiction.” Hallam. [ 1913 Webster ]


Party appellant (Law), the party who appeals; appellant; -- opposed to respondent, or appellee. Tomlins. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
控訴人[こうそにん, kousonin] (n) appellant [Add to Longdo]

Time: 0.0501 seconds, cache age: 6.904 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/