articulator | (อาร์ทิค'คิวเลเทอะ) n. ผู้ที่พูดหรือออกเสียงได้ชัดเจน, สิ่งที่มีเสียงที่ชัดเจน, อวัยวะที่ใช้สำหรับพูด (เช่น ลิ้น, ริมฝีปาก) |
articulator | ฐานกรณ์ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
articulatory |
articulator | (n) someone who pronounces words |
articulator | (n) a movable speech organ |
articulatory | (adj) of or relating to articulation, Syn. articulative |
articulatory system | (n) the system of joints in the body |
Articulator | n. One who, or that which, articulates; as: |
調音器官 | [ちょうおんきかん, chouonkikan] (n) articulatory organ (i.e. the tongue, teeth, lips, etc.) [Add to Longdo] |