assuage | (vt) ทำให้สงบลง, Syn. calm |
assuage | (vt) ระงับ, See also: ขจัด, กำจัด, ทำให้เบาลง, Syn. lessen, allay, relieve |
assuage | (อะสเวจฺ') vt. ทำให้บรรเทา, ทำให้สงบ, ผ่อนคลาย, ทำให้พอใจ, แก้หิว, แก้กระหายน้ำ. -assuagement n., Syn. allay, ease, moderate, Ant. irritate, aggravate |
assuage | (vt) ทำให้บรรเทา, ทำให้ผ่อนคลาย |
assuage | The teacher assuaged some work to every child. |
บำบัด | (v) assuage, See also: treat, cure, heal, remedy, Syn. รักษา, เยียวยา, แก้โรค, บรรเทา, Example: คณะแพทย์นำวิธีใหม่มาบำบัดคนไข้โรคจิตที่โรงพยาบาล, Thai Definition: ทำให้เสื่อมคลาย, ทำให้ทุเลาลง |
บำบัด | [bambat] (v) EN: treat ; cure ; heal ; remedy ; prevent ; relieve ; assuage ; mollify ; ameliorate FR: traiter ; guérir ; remédier ; prévenir |
คลาย | [khlāi] (v) EN: relieve ; alleviate ; lighten ; assuage ; ease ; lessen ; relax FR: détendre ; se détendre ; soulager |
ค่อยยังชั่ว | [khǿiyangchūa] (v) EN: improve ; abate ; remit ; let up ; ease ; alleviate ; mitigate ; assuage FR: aller mieux ; se remettre |
สำรวมใจ | [samrūamjai] (v) EN: calm ; still ; quiet ; appease ; allay ; pacify ; tranquilize ; soothe ; compose ; assuage |
assuage | |
assuaged |
assuage | |
assuaged | |
assuages |
Assuage | v. t. Refreshing winds the summer's heat assuage. Addison. [ 1913 Webster ] To assuage the sorrows of a desolate old man Burke. [ 1913 Webster ] The fount at which the panting mind assuages |
Assuage | v. i. To abate or subside. [ Archaic ] “The waters assuaged.” Gen. vii. 1. [ 1913 Webster ] The plague being come to a crisis, its fury began to assuage. De Foe. [ 1913 Webster ] |
Assuagement | n. [ OF. assouagement, asuagement. ] Mitigation; abatement. [ 1913 Webster ] |
Assuager | n. One who, or that which, assuages. [ 1913 Webster ] |