blend | (เบลนดฺ) { blended/blent, blended/blent, blending, blends } vt., vi., n. (การ) ผสม, คลุก, กลมกลืน vi. คลุกเคล้าให้เข้ากันจนแยกไม่ออก, ทำให้เหมาะกับ, คำสนธิ, ของผสม, ของเจือปน, Syn. mix |
blende | (เบลนด) n. Sulphideของสังกะสี |
blender | (เบลน'เดอะ) n. ผู้ผสม, สิ่งเจือปน, ตัวผสมเครื่องผสม, เครื่องปั่นผสม |
ระคน | (v) mix, See also: blend, mingle, Syn. ปน, ผสม, Ant. แยก, แบ่ง, แบ่งแยก, จำแนก, Example: น้ำเสียงของแกมีแววตื่นเต้นระคนแปลกใจในที |
ยำ | (v) mix, See also: blend, mingle, Syn. เคล้าคละ, ปะปน, คลุกเคล้า, ผสม, Example: พ่อครัวนำเนื้อที่หมักไว้มายำกับผักและเครื่องปรุงรสเด็ด |
กลืนกัน | (v) blend, See also: be in harmony, merge, combine, mingle, Syn. กลมกลืน, ผสมกลมกลืน, Example: สีของเครื่องแต่งบ้านกับสีของผนังไม่กลืนกัน, Thai Definition: ประสานกันหรือเข้ากันได้สนิทดี |
ผสม | (v) mix, See also: blend, mingle, compound, combine, Syn. ประสม, ปน, เจือปน, รวม, Example: ผ้าพวกนี้แม่ใช้ผลมะเกลือผสมน้ำแล้วย้อมจะได้ผ้าดำสำหรับผ้านุ่งผู้หญิง, Thai Definition: รวมกันเข้า, Notes: (เขมร) |
ประสมประสาน | (v) blend, See also: mix, mingle, combine, merge, Syn. ผสมผสาน, ประสาน, Example: ศิลปกรรมของไทยและชวาสามารถประสมประสานกันได้เป็นอย่างดี |
ของผสม | (n) blend, See also: compound, fusion, mixture, composition, Example: คาร์โบไฮเดรตมีการสลายตัวออกมาในรูปแบบต่างๆ ในลักษณะของผสมที่ซับซ้อนอันเป็นกลิ่นรสเฉพาะตัว |
คละเคล้า | (v) mix, See also: blend, mingle, Syn. ปะปน, ผสม, Example: กลิ่นน้ำหอมของเธอคละเคล้ากับกลิ่นเหล้าทำให้เขารู้สึกเวียนหัว |
คลุก | (v) mix, See also: blend, stir, Syn. ผสม, เคล้า, คลุกเคล้า, Example: ชาวใต้นิยมนำน้ำบูดูมาคลุกข้าวเรียกว่า ข้าวยำ มีรสเค็มนำและมีผักสด, Thai Definition: เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน |
คลุกเคล้า | (v) mix, See also: blend, mingle, Syn. ผสม, คลุก, เคล้า, Example: แม่นำส่วนผสมทั้งหมดคลุกเคล้าให้เข้ากัน แล้วนำไปอัดลงในพิมพ์, Thai Definition: เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน |
เจือปน | (v) mix, See also: blend, mingle, add, Syn. ปน, แทรก, ระคน, Example: ความสุขของเธอเจือปนไปด้วยความทุกข์, Thai Definition: เอาส่วนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน |
blend | (n) an occurrence of thorough mixing |
blend | (n) a new word formed by joining two others and combining their meanings, Syn. portmanteau, portmanteau word |
blend | (n) the act of blending components together thoroughly, Syn. blending |
blend | (v) combine into one, Syn. immingle, intermix, intermingle |
blend | (v) blend or harmonize, Syn. blend in, go |
blend | (v) mix together different elements, Syn. flux, coalesce, meld, combine, merge, mix, fuse, immix, conflate, commingle |
blended whiskey | (n) mixture of two or more whiskeys or of a whiskey and neutral spirits, Syn. blended whisky |
blender | (n) an electrically powered mixer with whirling blades that mix or chop or liquefy foods, Syn. liquidiser, liquidizer |
blend in | (v) cause (something) to be mixed with (something else), Syn. mix in |
Blend | v. t. [ AS. blendan, from blind blind. See Blind, a. ] To make blind, literally or figuratively; to dazzle; to deceive. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
Blend | v. i. To mingle; to mix; to unite intimately; to pass or shade insensibly into each other, as colors. [ 1913 Webster ] There is a tone of solemn and sacred feeling that blends with our conviviality. Irving. [ 1913 Webster ] |
Blend | v. t. [ imp. & p. p. Blended or Blent p. pr. & vb. n. Blending. ] [ OE. blenden, blanden, AS. blandan to blend, mix; akin to Goth. blandan to mix, Icel. blanda, Sw. blanda, Dan. blande, OHG. blantan to mis; to unknown origin. ] 1. To mix or mingle together; esp. to mingle, combine, or associate so that the separate things mixed, or the line of demarcation, can not be distinguished. Hence: To confuse; to confound. [ 1913 Webster ] Blending the grand, the beautiful, the gay. Percival. [ 1913 Webster ] 2. To pollute by mixture or association; to spoil or corrupt; to blot; to stain. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] Syn. -- To commingle; combine; fuse; merge; amalgamate; harmonize. [ 1913 Webster ] |
Blend | n. A thorough mixture of one thing with another, as color, tint, etc., into another, so that it cannot be known where one ends or the other begins. [ 1913 Webster ] |
Blende | n. [ G., fr. blenden to blind, dazzle, deceive, fr. blind blind. So called either in allusion to its dazzling luster; or (Dana) because, though often resembling galena, it yields no lead. Cf. Sphalerite. ] (Min.) (a) A mineral, called also sphalerite, and by miners mock lead, false galena, and black-jack. It is a zinc sulphide, but often contains some iron. Its color is usually yellow, brown, or black, and its luster resinous. (b) A general term for some minerals, chiefly metallic sulphides which have a somewhat brilliant but nonmetallic luster. [ 1913 Webster ] |
blended | adj. 1. combined or mixed together so that the constituent parts are indistinguishable. Antonym of unblended. [ Narrower terms: alloyed; emulsified; homogenized ] Syn. -- mingled, commingled. [ WordNet 1.5 ] 2. homogeneous heterogeneous [ WordNet 1.5 ] |
Blender | n. One who, or that which, blends; an instrument, as a brush, used in blending. Specifically, an electrical device with a rapidly rotating spindle to which a specially designed container can be attached, so that the contents of the container are agitated by rotating blades at adjustable speeds, permitting various degrees of homogenization of the contents. container are [ 1913 Webster ] |
Blending | n. 1. The act of mingling. [ 1913 Webster ] 2. (Paint.) The method of laying on different tints so that they may mingle together while wet, and shade into each other insensibly. Weale. [ 1913 Webster ] |
Blendous | a. Pertaining to, consisting of, or containing, blende. [ 1913 Webster ] |
Blendwater | n. A distemper incident to cattle, in which their livers are affected. Crabb. [ 1913 Webster ] |