bouncier |
bouncer | (n) คนเฝ้าหน้าร้านที่คอยโยนผู้ไม่ได้รับอนุญาตเข้าออกมา |
bouncer | n. บุคคลหรือสิ่งที่เด้งกลับผู้มีหน้าที่เอาคนก่อกวนออกไป, คนโกหก, ใหญ่และแข็งแรง |
bouncer | (n) คนโกหก, คนโป้ปด, คนพูดเท็จ |
bouncer | |
bouncers |
bouncer | (n) a person whose duty is to throw troublemakers out of a bar or public meeting, Syn. chucker-out |
Bouncer | n. The stone must be a bouncer. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
用心棒 | [ようじんぼう, youjinbou] (n) (1) bodyguard; bouncer; guard; (2) bar (e.g. on a door); bolt; (P) #15,185 [Add to Longdo] |