| clamant | (adj) ที่มีเสียงดังหนวกหู, Syn. noisy, clamorous |
| clamant | (เคล'เมินทฺ) adj. อึกทึก, เสียงดัง, รีบด่วน, ฉุกเฉิน |
| clamant | (adj) demanding attention; ; ; - H.L.Mencken, Syn. exigent, crying, instant, insistent |
| Clamant | a. [ L. clamans, p. pr. of clamare to call. Cf. Claimant. ] Crying earnestly, beseeching clamorously. “Clamant children.” Thomson. [ 1913 Webster ] |