conciliatory | (adj) มีแนวโน้มที่เป็นมิตร, Syn. friendly |
conciliator | (คันซิล'ลีเอเทอะ) n. ผู้ไกล่เกลี่ย, ผู้ทำให้ปรองดองกันได้, ผู้ประนีประนอมให้ยอมกัน |
conciliatory | (คันซิล'ลีอะโทรี) adj.เป็นการไกล่เกลี่ย, See also: conciliatoriness n. ดูconciliatory, Syn. placatory, compromising, conciliative |
reconciliatory | (เรคเคินซิล'ลิอะทอรี) adj. เกี่ยวกับการประนีประนอม, เกี่ยวกับการไกล่เกลี่ย |
conciliator | (n) ผู้ไกล่เกลี่ย, ผู้ประนีประนอม |
conciliatory | (adj) ซึ่งประนีประนอมกัน, ซึ่งผูกไมตรี |
conciliator | |
conciliatory | |
conciliatory | |
conciliator's |
conciliatory |
conciliator | (n) someone who tries to bring peace, Syn. peacemaker, reconciler, make-peace, pacifier |
conciliatory | (adj) intended to placate, Syn. conciliative, Ant. antagonistic |
Conciliator | n. [ L. ] One who conciliates. [ 1913 Webster ] |
Conciliatory | a. Tending to conciliate; pacific; mollifying; propitiating. [ 1913 Webster ] The only alternative, therefore, was to have recourse to the conciliatory policy. Prescott. [ 1913 Webster ] |
和解 | [和 解] conciliatory; become reconciled #11,333 [Add to Longdo] |
互譲的 | [ごじょうてき, gojouteki] (adj-na) conciliatory [Add to Longdo] |