35 ผลลัพธ์ สำหรับ copulat

หรือค้นหา: -copulat-, *copulat*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

copulate	(vi) มีเพศสัมพันธ์, Syn. make love, mate
copulation	(n) การมีเพศสัมพันธ์, Syn. intercourse, sexual intercourse
copulate with	(phrv) มีเพศสัมพันธ์กับ

Hope Dictionary

copulate	(คอพ'พิวเลท) vi. สังวาส, ร่วม, ประเวณี, เชื่อมต่อ, ร่วม -pl. copuas, copuae
copulation	(คอพพิวเล'เชิน) n. การร่วม
copulative	(คอพ'พิวเลทิฟว) adj. เกี่ยวกับการร่วมกัน, เกี่ยวกับการสังวาส, ซึ่งเชื่อมกัน, เกี่ยวกับคำหรือประโยคที่เชื่อมกัน
copulatory	(คอพ'พิวโทรี) adj. ซึ่งเชื่อมกัน, เกี่ยวกับการร่วมกัน, เกี่ยวกับการสังวาส

Nontri Dictionary

copulation

(n) การร่วมประเวณี, การสังวาส, การเกี่ยวโยงกัน

CMU Pronouncing Dictionary

copulate

Oxford Advanced Learners Dictionary

copulate	(vi) /k o1 p y u l ei t/ /เคาะ ผึ หยุ เหล่ ถึ/ /kˈɒpjʊleɪt/
copulated	(vi, vi) /k o1 p y u l ei t i d/ /เคาะ ผึ หยุ เหล่ ถิ ดึ/ /kˈɒpjʊleɪtɪd/
copulates	(vi) /k o1 p y u l ei t s/ /เคาะ ผึ หยุ เหล่ ถึ สึ/ /kˈɒpjʊleɪts/
copulating	(vi) /k o1 p y u l ei t i ng/ /เคาะ ผึ หยุ เหล่ ถิ่ง/ /kˈɒpjʊleɪtɪŋ/
copulation	(n) /k o2 p y u l ei1 sh @ n/ /เคาะ ผึ หยุ เล้ เฉิ่น/ /kˌɒpjʊlˈeɪʃən/
copulative	(n) /k o1 p y u l @ t i v/ /เคาะ ผึ หยุ เหลอะ ถิ ฝึ/ /kˈɒpjʊlətɪv/
copulations	(n) /k o2 p y u l ei1 sh @ n z/ /เคาะ ผึ หยุ เล้ เฉิ่น สึ/ /kˌɒpjʊlˈeɪʃənz/
copulatives	(n) /k o1 p y u l @ t i v z/ /เคาะ ผึ หยุ เหลอะ ถิ ฝึ สึ/ /kˈɒpjʊlətɪvz/

WordNet (3.0)

copulate	(v) engage in sexual intercourse, Syn. couple, pair, mate
copulative	(adj) syntactically connecting sentences or elements of a sentence
copulative conjunction	(n) the conjunctive relation of units that expresses the addition of their meanings

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Copulate	v. i. [ imp. & p. p. Copulated; p. pr. & vb. n. Copulating. ] To unite in sexual intercourse; to come together in the act of generation. [ 1913 Webster ]
Copulate	a. [ L. copulatus, p. p. of copulare to couple, fr. copula. See Copula. ] 1. Joined; associated; coupled. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) Joining subject and predicate; copulative. F. A. March. [ 1913 Webster ]
Copulation	n. [ L. copulatio: cf. F. copulation. ] 1. The act of coupling or joining; union; conjunction. [ 1913 Webster ] Wit, you know, is the unexpected copulation of ideas. Johnson. [ 1913 Webster ] 2. The coming together of male and female in the act of generation; sexual union; coition. [ 1913 Webster ]
Copulative	n. 1. Connection. [ Obs. ] Rycaut. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) A copulative conjunction. [ 1913 Webster ]
Copulative	a. [ L. copulativus: cf. F. copulatif. ] Serving to couple, unite, or connect; as, a copulative conjunction like “and”. [ 1913 Webster ]
Copulatively	adv. In a copulative manner. [ 1913 Webster ]
Copulatory	a. 1. Pertaining to copulation; tending or serving to unite; copulative. [ 1913 Webster ] 2. (Zool.) Used in sexual union; as, the copulatory organs of insects. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

肏	[cào, ㄘㄠˋ, 肏] copulate; (curse) to fuck #63,025 [Add to Longdo]
姤	[gòu, ㄍㄡˋ, 姤] copulate; good #292,950 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

合体	[がったい, gattai] (n, vs) (1) union; coalescence; amalgamation; combination; alliance; annexation; incorporation; (2) copulation; penetration #5,875 [Add to Longdo]
交わる	[まじわる, majiwaru] (v5r, vi) (1) to cross; to intersect; to join; to meet; (2) to associate with; to mingle with; to consort with; (3) to have a sexual relationship; to copulate; (P) [Add to Longdo]
交尾	[こうび, koubi] (n, vs, adj-no) copulation (in animals) [Add to Longdo]
交尾む;遊牝む;孳尾む	[つるむ, tsurumu] (v5m, vi) to copulate (animals); to mate [Add to Longdo]
乗駕	[じょうが, jouga] (n) mounting (during animal copulation) [Add to Longdo]
盛る	[もる, moru] (v5r, vi) (1) to prosper; to flourish; (2) to copulate (animals) [Add to Longdo]

Time: 0.0352 seconds, cache age: 12.709 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/