14 ผลลัพธ์ สำหรับ demoniac

หรือค้นหา: -demoniac-, *demoniac*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

demoniac	(n) คนที่ถูกผีสิง (คำโบราณ), See also: คนที่ถูกปีศาจหรือวิญญาณชั่วร้ายเข้าสิง
demoniac	(adj) เหมือนปีศาจ, See also: ผิดมนุษย์, อย่างปีศาจ, ชั่วร้าย, Syn. cruel, fiendish, harmful

Hope Dictionary

demoniac	(ดิโม'นิแอค, เคิล) adj. เกี่ยวกับภูตผีปีศาจ n. บุคคลที่ถูกผีสิง
demoniacal	(ดิโม'นิแอค, เคิล) adj. เกี่ยวกับภูตผีปีศาจ n. บุคคลที่ถูกผีสิง

Oxford Advanced Learners Dictionary

demoniac	(n) /d i1 m ou1 n i a k/ /ดิ้ โม้ว หนิ แอ่ ขึ/ /dˈɪmˈounɪæk/
demoniacs	(n) /d i1 m ou1 n i a k s/ /ดิ้ โม้ว หนิ แอ่ ขึ สึ/ /dˈɪmˈounɪæks/
demoniacal	(adj) /d ii2 m @ n ai1 @ k l/ /ดี เหมอะ น้าย เออะ ขึ ล/ /dˌiːmənˈaɪəkl/
demoniacally	(adv) /d ii2 m @ n ai1 @ k l ii/ /ดี เหมอะ น้าย เออะ ขลี่/ /dˌiːmənˈaɪəkliː/

WordNet (3.0)

demoniac	(n) someone who acts as if possessed by a demon
demoniacally	(adv) in a very agitated manner; as if possessed by an evil spirit, Syn. frenetically

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Demoniac	n. 1. A human being possessed by a demon or evil spirit; one whose faculties are directly controlled by a demon. [ 1913 Webster ] The demoniac in the gospel was sometimes cast into the fire. Bates. [ 1913 Webster ] 2. (Eccl. Hist.) One of a sect of Anabaptists who maintain that the demons or devils will finally be saved. [ 1913 Webster ]
Demoniacal	{ } a. [ L. daemoniacus, fr. daemon; cf. F. démoniaque. See Demon. ] 1. Pertaining to, or characteristic of, a demon or evil spirit; devilish; as, a demoniac being; demoniacal practices. [ 1913 Webster ] Sarcastic, demoniacal laughter. Thackeray. [ 1913 Webster ] 2. Influenced or produced by a demon or evil spirit; as, demoniac or demoniacal power. “Demoniac frenzy.” Milton. [ 1913 Webster ] 3. resembling or suggesting possession by a demon; as, demoniac energy. [ WordNet 1.5 ] 4. in a murderous frenzy as if possessed by a demon. Syn. -- amuck, amok, berserk, demoniac, possessed(predicate). [ WordNet 1.5 ] Variants: Demoniac
Demoniacally	adv. In a demoniacal manner. [ 1913 Webster ]
Demoniacism	n. The state of being demoniac, or the practices of demoniacs. [ 1913 Webster ]

Time: 0.0245 seconds, cache age: 9.554 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/