dentine | (n) ส่วนของฟันที่มีแคลเซี่ยม |
dentine | (เดน'ทิน) n. เนื้อเยื่อฟันที่แข็งประกอบด้วยแคลเซี่ยมคล้ายของกระดูกแต่แน่นกว่า เป็นส่วนประกอบสำคัญของฟัน, See also: dental adj. ดูdentin |
dentine | (n) เนื้อฟัน |
dentine | เนื้อฟัน [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Dentine | เนื้อเยื่อฟัน, เดนทีน, เนื้อฟัน [การแพทย์] |
Dentine Bridge | สะพานเด็นตีน [การแพทย์] |
Dentine Chip | ผงเด็นตีน [การแพทย์] |
Dentine Enamel Junction | รอยต่อระหว่างอีนาลเมลและเด็นตีน [การแพทย์] |
Dentine Matrix | เด็นตีนแมทริกซ์ [การแพทย์] |
Dentine, Carious | บริเวณเด็นตีนที่ผุ [การแพทย์] |
Dentine, Human | ฟันของคน [การแพทย์] |
Dentine, Repairative | การสร้างเด็นตีนใหม่ [การแพทย์] |
Dentine, Sclerotic | แผลเป็นเด็นตีน [การแพทย์] |
dentine |
dentine | (n) a calcareous material harder and denser than bone that comprises the bulk of a tooth, Syn. dentin |
dentine | (n) bone (calcified tissue) surrounding the pulp cavity of a tooth, Syn. dentin |
Dentine | n. [ Cf. F. dentine. ] (Anat.) The dense calcified substance of which teeth are largely composed. It contains less animal matter than bone, and in the teeth of man is situated beneath the enamel. [ 1913 Webster ] |
象牙質 | [ぞうげしつ, zougeshitsu] (n) dentin; dentine [Add to Longdo] |