deterrence | (ดิเทอร์'เรินซฺ) n. การยับยั้ง, การกีดขวาง, Syn. deterring |
deterrence | การป้องปราม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deterrence | การป้องปราม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
deterrence |
deterrence |
deterrence | (n) the act or process of discouraging actions or preventing occurrences by instilling fear or doubt or anxiety |
Deterrence | n. That which deters; a deterrent; a hindrance. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
核抑止 | [かくよくし, kakuyokushi] (n) nuclear deterrence [Add to Longdo] |
抑止力 | [よくしりょく, yokushiryoku] (n) deterrence; ability to deter (an attack, etc.) [Add to Longdo] |