discomposure | (n) ความวุ่นวาย, See also: ภาวะที่ถูกก่อกวน, ความไม่สงบ, Syn. disorder, pertubation |
discomposure | (ดิสคัมโพ'เชอะ) n. ความไม่เป็นสุข, ภาวะที่ถูกก่อกวน, ความร้อนใจ, ความวุ่นวายใจ, Syn. perturbation |
discomposure |
discomposure | (n) a temperament that is perturbed and lacking in composure, Ant. composure |
Discomposure | n. No discomposure stirred her features. Akenside. [ 1913 Webster ] |