disincline | (vt) ไม่สมัครใจ, See also: ไม่เต็มใจ, ไม่ยินยอม, Syn. unwilling |
disincline for | (phrv) ไม่ยินยอมในเรื่อง, See also: ไม่สมัครใจในเรื่อง |
disincline towards | (phrv) ไม่ยินยอมในเรื่อง, See also: ไม่สมัครใจในเรื่อง |
disincline | (ดิส'อินไคลน) vt. ทำให้ไม่ยินยอม, ทำให้ไม่เต็มใจ, ไม่ยินยอม, ไม่สมัครใจ, ไม่เต็มใจ |
disincline | (vt) ไม่สมัครใจ, ไม่เต็มใจ, ไม่ยินยอม |
disincline | Hardworking as he was, sometimes he felt disinclined to study. |
disincline | |
disinclined |
disincline | |
disinclined | |
disinclines |
Disincline | v. t. Careful . . . to disincline them from any reverence or affection to the Queen. Clarendon. [ 1913 Webster ] To social scenes by nature disinclined. Cowper. [ 1913 Webster ] |
気が進まない;気がすすまない | [きがすすまない, kigasusumanai] (exp, adj-i) reluctant to; not inclined to; disinclined; unwilling [Add to Longdo] |