29 ผลลัพธ์ สำหรับ disinheriting

หรือค้นหา: -disinheriting-, *disinheriting*, disinherit
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *disinherit*

Oxford Advanced Learners Dictionary

disinheriting	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t i ng/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถิ่ง/ /dˌɪsɪnhˈerɪtɪŋ/
disinherit	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪt/
disinherits	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t s/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถึ สึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪts/
disinherited	(vt, vt) /d i2 s i n h e1 r i t i d/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถิ ดึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪtɪd/
disinheritance	(n) /d i2 s i n h e1 r i t @ n s/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ เถิ่น สึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪtəns/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

disinherit

(vt) เพิกถอนสิทธิ

Hope Dictionary

disinherit

(ดิสอินเฮอ'ริท) vi. ตัดสิทธิการรับมรดก, ตัดสิทธิรับช่วง., See also: disinheritance n. ดูdisinherit

Nontri Dictionary

disinherit

(vt) ตัดจากกองมรดก, ตัดสิทธิ์

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

declaration of disinheritance	การแสดงเจตนาตัดมิให้รับมรดก [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
disinheritance	การตัดมิให้รับมรดก [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
disinherited heir	ทายาทผู้ถูกตัดมิให้รับมรดก [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

การตัดมิให้รับมรดก	[kān tat mi hai møradok] (n, exp) EN: disinheritance FR: privation de son héritage [ f ]
ตัดพ่อตัดลูก	[tat phø tat lūk] (v, exp) EN: disown ; be disowned ; be disinherit
ถูกตัดออกจากกองมรดก	[thūk tat øk jāk køngmøradok] (v, exp) EN: be disinherited

Oxford Advanced Learners Dictionary

disinherit	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪt/
disinherits	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t s/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถึ สึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪts/
disinherited	(vt, vt) /d i2 s i n h e1 r i t i d/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถิ ดึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪtɪd/
disinheriting	(vt) /d i2 s i n h e1 r i t i ng/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ ถิ่ง/ /dˌɪsɪnhˈerɪtɪŋ/
disinheritance	(n) /d i2 s i n h e1 r i t @ n s/ /ดิ สิ่น แฮ้ หริ เถิ่น สึ/ /dˌɪsɪnhˈerɪtəns/

WordNet (3.0)

disinherit	(v) prevent deliberately (as by making a will) from inheriting, Syn. disown, Ant. bequeath
disinheritance	(n) the act by a donor that terminates the right of a person to inherit

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disinherit

v. t. [ imp. & p. p. Disinherited; p. pr. & vb. n. Disinheriting. ] [ Cf. Disherit, Disheir. ] 1. To cut off from an inheritance or from hereditary succession; to prevent, as an heir, from coming into possession of any property or right, which, by law or custom, would devolve on him in the course of descent. [ 1913 Webster ]

Of how fair a portion Adam disinherited his whole posterity! South. [ 1913 Webster ]

2. To deprive of heritage; to dispossess. [ 1913 Webster ]

And disinherit Chaos, that reigns here. Milton. [ 1913 Webster ]

Disinheritance

n. The act of disinheriting, or the condition of being; disinherited; disherison. [ 1913 Webster ]

DING DE-EN Dictionary

Enterbung { f }	disinheritance [Add to Longdo]
enterben \| enterbend \| enterbt \| enterbt \| enterbte	to disinherit \| disinheriting \| disinherited \| disinherits \| disinherited [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

勘気	[かんき, kanki] (n) disfavor; disfavour; disinheritance [Add to Longdo]
勘当	[かんどう, kandou] (n, vs) disinheritance [Add to Longdo]
廃嫡	[はいちゃく, haichaku] (n, vs) disinheritance [Add to Longdo]

Time: 0.0499 seconds, cache age: 0.889 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/