dogmatism | (n) การคิดว่าความเห็นของตนเองถูกต้อง, See also: การยึดเอาตนเป็นหลัก |
dogmatism | (ดอก'มะทิสซึม) n. ลักษณะของคัมภีร์, การถือแต่หลักโดยไม่ดูความจริง, ความหยิ่งยโส, ลัทธิถือหลักเอง |
dogmatism | (n) ลัทธิถือหลักตนเอง, ความหยิ่งยโส, ความดื้อรั้น |
dogmatism | สิทธันตนิยม [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dogmatism |
dogmatism |
Dogmatism | n. The manner or character of a dogmatist; arrogance or positiveness in stating opinion. [ 1913 Webster ] The self-importance of his demeanor, and the dogmatism of his conversation. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
教条主义 | [教 条 主 义 / 教 條 主 義] dogmatism #35,401 [Add to Longdo] |
Dogmatismus { m }; Rechthaberei { f } | dogmatism [Add to Longdo] |
ドグマチズム | [dogumachizumu] (n) dogmatism [Add to Longdo] |
ドグマティズム | [dogumateizumu] (n) dogmatism [Add to Longdo] |
教条主義 | [きょうじょうしゅぎ, kyoujoushugi] (n) dogmatism [Add to Longdo] |
独断論 | [どくだんろん, dokudanron] (n) dogmatism; dogma [Add to Longdo] |