dyspeptic | (n) คนป่วย, Syn. ashmatic, bronchitic |
dyspeptic | (adj) ซึ่งมีอาการอาหารไม่ย่อย, Syn. surly |
dyspeptic | (ดิสเพพ'ทิค) adj. เกี่ยวกับอาหารไม่ย่อย, เศร้าโศก, กลัดกลุ้ม, บูดบึ้ง |
dyspeptic | (adj) เป็นโรคธาตุพิการ, เกี่ยวกับอาหารไม่ย่อย |
dyspeptic | (n) คนเป็นโรคธาตุพิการ, คนเป็นโรคท้องอืด, คนเป็นโรคอาหารไม่ย่อย |
dyspeptic ulcer | แผลเปื่อยในปาก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
dyspeptic |
dyspeptic | |
dyspeptics |
dyspeptic | (n) a person suffering from indigestion |
dyspeptic | (adj) suffering from dyspepsia |
Dyspeptic | n. A person afflicted with dyspepsia. [ 1913 Webster ] |
Dyspeptical | |