epigrams | |
epigram | |
epigrammatic |
epigram | (n) คำคม, See also: คำพูดที่เฉียบแหลม |
epigram | (n) บทกวีสั้นๆ ที่มักจะมีการเสียดสีหรือมีคำคมในตอนจบ, Syn. bon mot, witticism |
epigram | n. คำพูดที่เฉียบแหลม, บทกวีสั้นกะทัดรัดและเฉียบแหลม |
epigram | (n) คำคม |
epigrammatic | (adj) สั้นแต่แหลมคม, สั้นกะทัดรัด |
epigram | คำคม [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
คำคม | (n) epigram, See also: witticism, wisecrack, celebrated remark, well-known saying, Example: ผมช่วยคิดคำคมเด็ดๆ ไปเชียร์ผู้นำของเขา, Count Unit: คำ, Thai Definition: ถ้อยคำที่หลักแหลมชวนให้คิด |
คำพังเพย | (n) aphorism, See also: proverb, adage, dictum, epigram, Syn. พังเพย, สำนวน, คำคม, Example: ทุกคนในวงการธุรกิจใช้คำพังเพยว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก |
สำนวน | (n) aphorism, See also: proverb, idiom, dictum, adage, epigram, Syn. คำพังเพย, คำคม, Example: การทำงานของพ่อลูกคู่นี้ใช้ได้กับสำนวนลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเพราะถอดแบบเดียวกัน, Thai Definition: ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านาน มีความหมายไม่ตรงตามตัวหรือมีความหมายอื่นแฝงอยู่ |
คำพังเพย | [kham phangpoēi] (n) EN: aphorism ; proverb ; adage ; dictum ; saying ; maxim ; epigram FR: proverbe [ m ] ; dicton [ m ] ; citation [ f ] ; aphorisme [ m ] ; maxime [ f ] ; adage [ m ] |
พังเพย | [phangphoēi] (n) EN: aphorism ; proverb ; adage ; dictum ; saying ; maxim ; epigram ; motto FR: proverbe [ m ] ; dicton [ m ] ; citation [ f ] ; aphorisme [ m ] ; maxime [ f ] ; devise [ f ] ; adage [ m ] |
epigram | |
epigrammatic |
epigram | |
epigrams | |
epigrammatic |
epigram | (n) a witty saying, Syn. quip |
aphoristic | (adj) terse and witty and like a maxim, Syn. apothegmatic, epigrammatic |
Epigram | n. [ L. epigramma, fr. Gr. &unr_; inscription, epigram, fr. &unr_; to write upon, Dost thou think I care for a satire or an epigram? Shak. [ 1913 Webster ] ☞ Epigrams were originally inscription on tombs, statues, temples, triumphal arches, etc. [ 1913 Webster ] Antithesis, |
Epigrammatical | |
Epigrammatically | adv. In the way of epigram; in an epigrammatic style. [ 1913 Webster ] |
Epigrammatist | n. [ L. epigrammatista: cf. F. épigrammatiste. ] One who composes epigrams, or makes use of them. [ 1913 Webster ] The brisk epigrammatist showing off his own cleverness. Holmes. [ 1913 Webster ] |
Epigrammatize | v. t. |
Epigrammatizer | n. One who writes in an affectedly pointed style. [ 1913 Webster ] Epigrammatizers of our English prose style. Coleridge. [ 1913 Webster ] |
Epigrammist | n. An epigrammatist. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Sinngedicht { n }; Epigramm { n } | Sinngedichte { pl } | epigram | epigrams [Add to Longdo] |
epigrammatisch | epigrammatic [Add to Longdo] |
epigrammatisch { adv } | epigrammatically [Add to Longdo] |
エピグラム | [epiguramu] (n) epigram [Add to Longdo] |
寸鉄 | [すんてつ, suntetsu] (n) (1) short blade; small weapon; (2) epigram; pithy saying [Add to Longdo] |
名文句 | [めいもんく, meimonku] (n) witty (happy, apt) remark; well-worded saying; epigram; aphorism [Add to Longdo] |