eremite | (n) ฤๅษี, See also: คนถือสันโดษ เพื่อปฏิบัติธรรม, Syn. hermit, recluse, anchorite |
eremite | (เออ'ระไมทฺ) n. ฤาษี, คนถือสันโดษ, See also: eremitic adj. ดูeremite eremitical adj. ดูeremite eremitish adj. ดูeremite eremitism n. ดูeremite |
eremite | |
eremites |
eremite | (n) a Christian recluse, Ant. cenobite |
Eremite | n. [ See Hermit. ] A hermit. [ 1913 Webster ] Thou art my heaven, and I thy eremite. Keats. |