| excrescent | adj. ซึ่งเจริญออกมาอย่างผิดปกติ, ซึ่งเกินความต้องการ |
| excrescent | -งอกออกผิดปรกติ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| excrescent | (adj) forming an outgrowth (usually an excessive outgrowth) |
| Excrescent | a. [ L. excresens, -entis, p. pr. of excrescere to grow out ; ex out + crescere to grow. See Crescent. ] Growing out in an abnormal or morbid manner or as a superfluity. [ 1913 Webster ] Expunge the whole, or lip the excrescent parts. Pope. [ 1913 Webster ]
|
| Excrescential | pos>a. Pertaining to, or resembling, an excrescence. [ R. ] Hawthorne. [ 1913 Webster ] |