fanfaronade | (แฟนฟะระเนด') n. การคุยโต, การโอ้อวด. |
Fanfaronade | n. [ F. fanfaronnade, fr. Sp. fanfarronada. See Fanfaron. ] A swaggering; vain boasting; ostentation; a bluster. Swift. [ 1913 Webster ] |
fanfaronade | (แฟนฟะระเนด') n. การคุยโต, การโอ้อวด. |
Fanfaronade | n. [ F. fanfaronnade, fr. Sp. fanfarronada. See Fanfaron. ] A swaggering; vain boasting; ostentation; a bluster. Swift. [ 1913 Webster ] |
Prahlerei { f } | fanfaronade [Add to Longdo] |