fibrin | (n) โปรตีนซึ่งทำให้โลหิตแข็งตัว, See also: ไฟบริน |
fibrinogen | (n) โปรตีนในพลาสมาที่ช่วยทำให้โลหิตแข็งตัว |
fibrin | (ไฟ' บริน) n. โปรตีนชนิดหนึ่งที่ทำให้โลหิตแข็งตัวหรือจับตัวเป็นลิ่มโลหิต |
fibrin | ไฟบริน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
fibrinous pleurisy | เยื่อหุ้มปอดอักเสบใยเหนียว [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Fibrin | ไฟบริน, สาร, ไฟบริน [การแพทย์] |
fibrin | ไฟบริน, สารที่มีลักษณะเป็นเส้นใยเหนียวพบในเลือด ช่วยในการแข็งตัวของเลือดเมื่อเกิดบาดแผล โดยไฟบรินจะประสานกันเป็นร่างแหอุดรอยฉีกขาดของเส้นเลือดตรงบริเวณปากแผล [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Fibrin Clot | ลิ่มไฟบริน, ลิ่มเลือด [การแพทย์] |
Fibrin Fibrinogen Degradation Products | ไฟบรินไฟบริโนเจนดีเกรเดชัน, สาร [การแพทย์] |
Fibrin Formation | การเกิดไฟบริน [การแพทย์] |
Fibrin Platelet Emboli | ลิ่มเลือด [การแพทย์] |
Fibrin, Cross-Linkage | ลิ่มเลือดที่แข็งแรง [การแพทย์] |
Fibrinogen | ไฟบริโนเจน [TU Subject Heading] |
Fibrinogen | ไฟบริโนเจน, สาร, ไฟบริโนเจน, สารไฟบริโนเจน [การแพทย์] |
fibrinogen | ไฟบริโนเจน, โปรตีนชนิดหนึ่งในน้ำเลือด ซึ่งจะถูกเปลี่ยนให้เป็นไฟบริน เพื่อช่วยในการแข็งตัวของเลือด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
fibrin |
fibrin | (n) a white insoluble fibrous protein formed by the action of thrombin on fibrinogen when blood clots; it forms a network that traps red cells and platelets |
fibrinase | (n) in the clotting of blood thrombin catalyzes factor XIII into its active form (fibrinase) which causes fibrin to form a stable clot, Syn. factor XIII |
fibrinogen | (n) a protein present in blood plasma; converts to fibrin when blood clots, Syn. factor I |
fibrinolysis | (n) a normal ongoing process that dissolves fibrin and results in the removal of small blood clots |
fibrinopeptide | (n) peptide released from the amino end of fibrinogen by the action of thrombin to form fibrin during clotting of the blood |
fibrinous | (adj) characterized by the presence of fibrin |
Fibrin | n. [ Cf. F. fibrine. See Fiber. ] (Physiol. Chem.)
|
Fibrination | n. (Med.) The state of acquiring or having an excess of fibrin. [ 1913 Webster ] |
Fibrine | a. Belonging to the fibers of plants. [ 1913 Webster ] |
Fibrinogen | n. [ Fibrin + -gen. ] (Physiol. Chem.) An albuminous substance existing in the blood, and in other animal fluids, which either alone or with fibrinoplastin or paraglobulin forms fibrin, and thus causes coagulation. [ 1913 Webster ] |
Fibrinogenous | a. (Physiol. Chem.) Possessed of properties similar to fibrinogen; capable of forming fibrin. [ 1913 Webster ] |
Fibrinoplastic | a. (Physiol.Chem.) Like fibrinoplastin; capable of forming fibrin when brought in contact with fibrinogen. [ 1913 Webster ] |
Fibrinoplastin | n. [ Fibrin + Gr. &unr_; to form, mold. ] (Physiol.Chem.) An albuminous substance, existing in the blood, which in combination with fibrinogen forms fibrin; -- called also |
Fibrinous | a. Having, or partaking of the properties of, fibrin; |
フィブリノーゲン;フィブリノゲン | [fiburino-gen ; fiburinogen] (n) fibrinogen [Add to Longdo] |
フィブリン | [fiburin] (n) fibrin [Add to Longdo] |
繊維素 | [せんいそ, sen'iso] (n) (1) (See セルロース) cellulose; (2) (See フィブリン) fibrin [Add to Longdo] |
繊維素原 | [せんいそげん, sen'isogen] (n) (obsc) (See フィブリノーゲン) fibrinogen [Add to Longdo] |