frowning | Ami frowning in a very un-amused way as I brushed her off with a laugh. |
frowning | The man who stepped out was frowning. |
หน้ามุ่ย | (adj) frowning, See also: scowl, Syn. บูดบึ้ง, หน้าบูดบึ้ง, หน้าหงิก, หน้างอ, หน้าหงิกหน้างอ, หน้าบูดหน้าบึ้ง, หน้าบึ้ง, ถมึงทึง, Ant. หน้าชื่น, หน้าบาน, ยิ้มแย้มแจ่มใส, Example: เด็กๆ มักจะทำหน้ามุ่ย เมื่อไม่ได้ดั่งใจ, Thai Definition: ทำหน้าบูดบึ้ง |
หน้ามุ่ย | [nā mui] (adj) EN: frowning |
frowning | |
frowningly |
frowning | |
frowningly |
frowningly | (adv) with a frown; while frowning |
Frowningly | adv. In a frowning manner. [ 1913 Webster ] |
愁眉苦脸 | [愁 眉 苦 脸 / 愁 眉 苦 臉] frowning and worried (成语 saw); showing concern #34,831 [Add to Longdo] |
ムスっと | [musu tto] (adv) (on-mim) frowning; stern expression [Add to Longdo] |
白眼視 | [はくがんし, hakuganshi] (n, vs) frowning on someone [Add to Longdo] |
顰蹙 | [ひんしゅく, hinshuku] (n, vs) frowning on; being shocked at [Add to Longdo] |