gnawing | (n) การแทะ, Syn. biting |
gnawing | (adj) ซึ่งทำให้วิตกกังวล, See also: ซึ่งทำให้กระวนกระวาย |
หิ้วท้อง | [hiuthøng] (adv) EN: in hunger ; with gnawing stomach |
gnawing |
gnawing |
骨噛み | [ほねかみ, honekami] (n, vs) eating bones; gnawing on a bone; osteophagy [Add to Longdo] |
齧歯動物;げっ歯動物 | [げっしどうぶつ, gesshidoubutsu] (n) (1) gnawing animal; (2) rodent [Add to Longdo] |