highborn | (adj) ซึ่งเกิดมาในตระกูลสูง (ทางวรรณคดี), See also: ซึ่งเกิดมาในตระกูลซึ่งเกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวย, Syn. wellborn, Ant. common, plebeian |
อาชาไนย | [āchānai] (adj) EN: highborn ; of noble birth ; well-bred ; wellborn ; well-trained |
highborn |
Highborn | a. Of noble or aristocratic birth. Contrasted with |