| incommunicable | (adj) ซึ่งไม่สามารถสื่อสารกับผู้อื่น, Syn. inexpressible, unutterable, Ant. communicable, expressible |
| incommunicable | (อินคะมิว' นะคะเบิล) adj. ติดต่อกันไม่ได้, ถ่ายทอดออกเป็นคำพูดไม่ได้, ไม่ชอบพูดจา., See also: incommunicability, incommunicableness n. incommunicably adv. |
| incommunicable | (adj) ติดต่อกันไม่ได้, สื่อสารกันไม่ได้ |
| Incommunicable | a. [ L. incommunicabilis: cf. F. incommunicable. See In- not, and Communicable. ] Not communicable; incapable of being communicated, shared, told, or imparted, to others. [ 1913 Webster ] Health and understanding are incommunicable. Southey. [ 1913 Webster ] Those incommunicable relations of the divine love. South. -- |