infective | (adj) ทำให้ติดเชื้อได้, Syn. germ-carrying, pestiferous, contagious |
infective | (อินเฟค'ทิฟว) adj. ดูinfectious, See also: infectivity n. |
infective splenomegaly; splenomegaly, infectious | ม้ามโตเหตุติดเชื้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
infective thrombosis | ภาวะหลอดเลือดมีลิ่มเลือดติดเชื้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
infective thrombus | ลิ่มเลือดติดเชื้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Infective Agents | เชื้อก่อโรค [การแพทย์] |
Infective Stage | ระยะติดต่อ, ระยะลุกลาม [การแพทย์] |
โรคติดต่อ | (n) contagious disease, See also: infective disease, communicable disease, Example: ไอกรนเป็นโรคติดต่อที่สำคัญอันหนึ่งของระบบทางเดินหายใจ โดยเกิดจากเชื้อบัคเตรี |
infective |
infective | (adj) able to cause disease, Syn. morbific, pathogenic |
Infective | a. [ L. infectivus pertaining to dyeing. ] Infectious. Beau. & Fl. [ 1913 Webster ] True love . . . hath an infective power. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] |
感染剂量 | [感 染 剂 量 / 感 染 劑 量] infective dose [Add to Longdo] |
感染性腹泻 | [感 染 性 腹 泻 / 感 染 性 腹 瀉] infective diarrhea [Add to Longdo] |