52 ผลลัพธ์ สำหรับ infidels
/อิ้น ฝิ เด็ล สึ/     /IH1 N F IH0 D EH0 L Z/     /ˈɪnfɪdelz/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -infidels-, *infidels*, infidel
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *infidel*

CMU Pronouncing Dictionary
infidels
 /IH1 N F IH0 D EH0 L Z/
/อิ้น ฝิ เด็ล สึ/
/ˈɪnfɪdelz/
infidel
 /IH1 N F IH0 D EH2 L/
/อิ้น ฝิ เด็ล/
/ˈɪnfɪdˌel/
infidelity
 /IH2 N F IH0 D EH1 L IH0 T IY0/
/อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่/
/ˌɪnfɪdˈelɪtiː/
infidelities
 /IH2 N F IH0 D EH1 L IH0 T IY0 Z/
/อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่ สึ/
/ˌɪnfɪdˈelɪtiːz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
infidels
 (n) /i1 n f i d @ l z/ /อิ้น ฝิ เดิ่ล สึ/ /ˈɪnfɪdəlz/
infidel
 (n) /i1 n f i d @ l/ /อิ้น ฝิ เดิ่ล/ /ˈɪnfɪdəl/
infidelity
 (n) /i2 n f i d e1 l i t ii/ /อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่/ /ˌɪnfɪdˈelɪtiː/
infidelities
 (n) /i2 n f i d e1 l i t i z/ /อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถิ สึ/ /ˌɪnfɪdˈelɪtɪz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
infidel(adj) นอกรีต, See also: ไม่ซื่อสัตย์, Syn. pagan, irreligious, heathen, unbelieving
infidelity(n) การนอกใจ, See also: ความไม่เลื่อมใสศาสนา, การนอกรีต, Syn. misbelief, irreligion, disloyalty, Ant. fidelity

Hope Dictionary
infidel(อิน'ฟิเดิล) n. ผู้ไม่เชื่อ, คนนอกศาสนา adj. ไม่เลื่อมใสศาสนา, Syn. nonbeliever
infidelity(อินฟีเดล'ลิที) n. ความไม่ซื่อสัตย์, ความไม่เลื่อมใสศาสนา, การนอกใจ, การนอกรีต

Nontri Dictionary
infidel(adj) นอกศาสนา, ไม่ซื่อสัตย์, นอกใจ, ไม่เลื่อมใส
infidel(n) คนนอกศาสนา, คนนอกรีต, ความไม่เลื่อมใส
infidelity(n) ความนอกศาสนา, การนอกใจ, ความไม่ซื่อสัตย์, การนอกรีต

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
นอกใจ(v) be unfaithful, See also: be adulterous, be philandering, be incontinent, be disloyal, be infidel, Example: สามีของวรรณานอกใจเธอ จึงทำให้เธอเป็นโรคประสาท, Thai Definition: ประพฤติไม่ซื่อตรงต่อกันระหว่างคนที่เป็นคู่รักกัน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
คลาดเคลื่อน[khlātkhleūoen] (adj) EN: incorrect  FR: incorrect ; infidèle
เล่นชู้[lenchū] (v) EN: commit adultery ; have an affair with  FR: tromper ; être infidèle
มีชู้[mī chū] (adj) FR: infidèle ; volage
นอกใจ[nøkjai] (v) EN: be unfaithful ; be adulterous ; be philandering ; be incontinent ; be disloyal ; be infidel  FR: être infidèle
สองใจ[søngjai] (adj) EN: having two lovers at the same time  FR: infidèle

CMU Pronouncing Dictionary
infidel
 /IH1 N F IH0 D EH2 L/
/อิ้น ฝิ เด็ล/
/ˈɪnfɪdˌel/
infidels
 /IH1 N F IH0 D EH0 L Z/
/อิ้น ฝิ เด็ล สึ/
/ˈɪnfɪdelz/
infidelity
 /IH2 N F IH0 D EH1 L IH0 T IY0/
/อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่/
/ˌɪnfɪdˈelɪtiː/
infidelities
 /IH2 N F IH0 D EH1 L IH0 T IY0 Z/
/อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่ สึ/
/ˌɪnfɪdˈelɪtiːz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
infidel
 (n) /i1 n f i d @ l/ /อิ้น ฝิ เดิ่ล/ /ˈɪnfɪdəl/
infidels
 (n) /i1 n f i d @ l z/ /อิ้น ฝิ เดิ่ล สึ/ /ˈɪnfɪdəlz/
infidelity
 (n) /i2 n f i d e1 l i t ii/ /อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถี่/ /ˌɪnfɪdˈelɪtiː/
infidelities
 (n) /i2 n f i d e1 l i t i z/ /อิน ฝิ เด๊ะ หลิ ถิ สึ/ /ˌɪnfɪdˈelɪtɪz/

WordNet (3.0)
infidelity(n) the quality of being unfaithful, Syn. unfaithfulness, Ant. fidelity, faithfulness
heathen(n) a person who does not acknowledge your god, Syn. pagan, infidel, gentile

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Infidel

a. [ L. infidelis; pref. in- not + fidelis faithful, fr. fides faith: cf. F. infidèle. See Fidelity. ] Not holding the faith; -- applied by Christians to one who does not believe in the inspiration of the Scriptures, and the supernatural origin of Christianity; used by Muslims to refer to those who do not believe in Islam. [ 1913 Webster +PJC ]

The infidel writer is a great enemy to society. V. Knox. [ 1913 Webster ]

Infidel

n. One who does not believe in the prevailing religious faith; a heathen; a freethinker; -- used especially by Christians and Muslims. [ 1913 Webster +PJC ]

☞ Infidel is used by English writers to translate the equivalent word used Muslims in speaking of Christians and other disbelievers in Muslimism.

Syn. -- Infidel, Unbeliever, Freethinker, Deist, Atheist, Sceptic, Agnostic. An infidel, in common usage, is one who denies Christianity and the truth of the Scriptures. Some have endeavored to widen the sense of infidel so as to embrace atheism and every form of unbelief; but this use does not generally prevail. A freethinker is now only another name for an infidel. An unbeliever is not necessarily a disbeliever or infidel, because he may still be inquiring after evidence to satisfy his mind; the word, however, is more commonly used in the extreme sense. A deist believes in one God and a divine providence, but rejects revelation. An atheist denies the being of God. A sceptic is one whose faith in the credibility of evidence is weakened or destroyed, so that religion, to the same extent, has no practical hold on his mind. An agnostic remains in a state of suspended judgment, neither affirming nor denying the existence of a personal Deity. [ 1913 Webster ]

Infidelity

n.; pl. Infidelities [ L. infidelitas: cf. F. infidélité. ] [ 1913 Webster ]

1. Lack of faith or belief in some religious system; especially, a lack of faith in, or disbelief of, the inspiration of the Scriptures, of the divine origin of Christianity. [ 1913 Webster ]

There is, indeed, no doubt but that vanity is one of the principal causes of infidelity. V. Knox. [ 1913 Webster ]

2. Unfaithfulness to the marriage vow or contract; violation of the marriage covenant by adultery. [ 1913 Webster ]

3. Breach of trust; unfaithfulness to a charge, or to moral obligation; treachery; deceit; as, the infidelity of a servant. “The infidelity of friends.” Sir W. Temple. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
异心[yì xīn, ㄧˋ ㄒㄧㄣ,   /  ] different feelings; disloyalty; infidelity; malice #69,585 [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Ungläubige { m, f }; Ungläubiger | Ungläubigen { pl }; Ungläubigeinfidel | infidels [Add to Longdo]
Untreue { f }; Treulosigkeit { f } (von Ehepartnern)infidelity [Add to Longdo]
ungläubiginfidel [Add to Longdo]
untreu; treulos { adj }infidel [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
不審[ふしん, fushin] (adj-na, n) incomplete understanding; doubt; question; distrust; suspicion; strangeness; infidelity; (P) #13,618 [Add to Longdo]
浮気(P);うわ気[うわき, uwaki] (n, adj-na, vs) (1) (sens) extramarital sex; affair; fooling around; (2) infidelity; wantonness; unfaithfulness; inconstancy; fickleness; caprice; (P) #14,305 [Add to Longdo]
背信[はいしん, haishin] (n, vs, adj-no) betrayal; infidelity; (P) [Add to Longdo]
不義[ふぎ, fugi] (n, adj-no) (1) immorality; injustice; misconduct; impropriety; perfidy; (2) adultery; infidelity; cuckoldry; (3) (arch) (See 八虐) murdering one's teacher or a government official [Add to Longdo]
不義密通[ふぎみっつう, fugimittsuu] (n) adultery; infidelity [Add to Longdo]
不信仰[ふしんこう, fushinkou] (n) lack of faith; unbelief; impiety; infidelity [Add to Longdo]
不信心[ふしんじん, fushinjin] (adj-na, n) impiety; unbelief; infidelity [Add to Longdo]
不忠[ふちゅう, fuchuu] (adj-na, n) disloyalty; infidelity [Add to Longdo]
不貞[ふてい, futei] (adj-na, n, adj-no) unfaithfulness; infidelity; unchastity [Add to Longdo]

Time: 1.4022 seconds, cache age: 0.429 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/