invective | (n) คำหยาบ, Syn. abuse, censure, denunciation, Ant. praise, commendation |
invective | (อินเวค'ทิฟว) n., adj. (เกี่ยวกับ) การประนามอย่างรุนแรง, การกล่าวดูหมิ่น, ผรุสวาท, การด่าว่าอย่างรุนแรง, คำประนาม, คำผรุสวาท, คำด่าว่า, See also: invectively adv. invectiveness n., Syn. abuse |
invective | (n) คำผรุสวาท, การประณาม, การด่าว่า |
invective | คำบริภาษ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
คำบริภาษ | (n) invective, Syn. คำชม, คำสรรเสริญ, Example: เขาไม่พอใจคำบริภาษซึ่งปราศจากเหตุผลของหัวหน้า, Thai Definition: คำพูดหรือข้อเขียนที่ตำหนิ ด่าทอ หรือที่แสดงความหยาบคาย |
invective |
invective |
Invective | a. [ L. invectivus: cf. F. invectif. See Inveigh. ] Characterized by invection; critical; denunciatory; satirical; abusive; railing. [ 1913 Webster ] |
Invective | n. [ F. invective. ] An expression which inveighs or rails against a person; a severe or violent censure or reproach; something uttered or written, intended to cast opprobrium, censure, or reproach on another; a harsh or reproachful accusation; -- followed by The world will be able to judge of his [ Junius' ] motives for writing such famous invectives. Sir W. Draper. |
Invectively | adv. In an invective manner. Shak. [ 1913 Webster ] |
軽蔑語 | [けいべつご, keibetsugo] (n) pejorative term; derogatory word; invective [Add to Longdo] |
痛罵 | [つうば, tsuuba] (n, vs) abuse; invective; denunciation [Add to Longdo] |
卑罵語 | [ひばご, hibago] (n) (obsc) (See 軽蔑語) pejorative term; derogatory word; invective [Add to Longdo] |