ireful | (ไอ'เออฟูล) adj. โกรธ, โมโห, เดือดดาล, โกรธง่าย, โมโหร้าย., See also: irefully adv. irefulness n., Syn. irascible |
direful | (ได'เออฟูล) adj. น่ากลัว, หายนะ, ร้าย, See also: direfulness n. ดูdireful, Syn. terrible |
ireful | (adj) โกรธ, แค้น, โมโห, เดือดดาล |
direful | (adj) ร้ายกาจ, น่ากลัว, หายนะ, ร้ายแรง |
ireful |
Ireful | a. Full of ire; angry; wroth. “The ireful bastard Orleans.” Shak. -- |
Irefulness | n. Wrathfulness. Wyclif. [ 1913 Webster ] |