| megaloblastic anemia | เมกะโลบลาสติกแอนีเมีย, โรคโลหิตจางชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นเนื่องจากร่างกายขาดกรดโฟลิก ทำให้เม็ดเลือดแดงมีขนาดโตขึ้นผิดปกติ ผู้ป่วยจะมีอาการลิ้นอักเสบ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| megaloblastic | (adj) of or relating to megaloblasts |
| megaloblastic anemia | (n) anemia characterized by many large immature and dysfunctional red blood cells (megaloblasts) in the bone marrow; associated with pernicious anemia, Syn. megaloblastic anaemia |