misconduct | (n) การประพฤติผิด, Syn. misbehavior |
misconduct with | (phrv) ประพฤติตัวไม่เหมาะสมกับ |
misconduct | (มิสคอน'ดัคทฺ) n. ความประพฤติที่ผิดหรือไม่เหมาะสม, การกระทำผิด. vt. ประพฤติผิด, กระทำผิด, Syn. malfeasance |
misconduct | (n) การจัดการผิด, การประพฤติผิด, การผิดประเวณี |
misconduct | (vt) ประพฤติเลว, ประพฤติผิด, ผิดประเวณี, จัดการผิด |
misconduct in office | การประพฤติมิชอบในหน้าที่ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
misconduct, professional | การประพฤติมิชอบในวิชาชีพ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
misconduct, wilful | การจงใจประพฤติมิชอบ, การจงใจประพฤติชั่ว [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Misconduct in office | การฉ้อราษฎร์บังหลวง [TU Subject Heading] |
ผิดประเวณี | (v) commit adultery, See also: misconduct, Syn. ล่วงประเวณี, Example: การหย่าร้างส่วนมากมักจะมีสาเหตุหลายประการเช่น ผิดประเวณี ยากจน เสพสุราเป็นประจำ วิกลจริต ทารุณกรรม ฯลฯ |
เสียมารยาท | (v) misbehave, See also: misconduct, Example: ฉันถือว่าคุณเสียมารยาทมากในการทวงหนี้ยามค่ำคืน, Thai Definition: แสดงมารยาทไม่ดี |
ผิดประเวณี | [phit prawēnī] (v, exp) EN: commit adultery ; misconduct ; have an affair FR: commettre un adultère |
เสียมารยาท | [sīa mārayāt] (v, exp) EN: misbehave ; misconduct ; it's bad manners |
misconduct |
misconduct | |
misconduct | |
misconducts | |
misconducted | |
misconducting |
misconduct | (n) bad or dishonest management by persons supposed to act on another's behalf |
Misconduct | n. |
Misconduct | v. t. To conduct amiss; to mismanage. Johnson. [ 1913 Webster ]
|
Misconduct | v. i. To behave amiss. [ 1913 Webster ] |
Amtsverletzung { f } | misconduct in office [Add to Longdo] |
五戒 | [ごかい, gokai] (n) { Buddh } the five precepts (prohibitions against killing, theft, sexual misconduct, lying and intemperance) [Add to Longdo] |
非行 | [ひこう, hikou] (n, adj-no) delinquency; misconduct; (P) [Add to Longdo] |
不義 | [ふぎ, fugi] (n, adj-no) (1) immorality; injustice; misconduct; impropriety; perfidy; (2) adultery; infidelity; cuckoldry; (3) (arch) (See 八虐) murdering one's teacher or a government official [Add to Longdo] |
不行状 | [ふぎょうじょう, fugyoujou] (adj-na, n) misconduct; profligacy; immorality [Add to Longdo] |
不行跡 | [ふぎょうせき, fugyouseki] (n) misconduct; profligacy; immorality [Add to Longdo] |
不始末(P);不仕末(iK) | [ふしまつ, fushimatsu] (n, adj-na) (1) omission; failure; incompleteness; (2) irregularity; mismanagement; misconduct; malpractice; carelessness; wastefulness; extravagance; (P) [Add to Longdo] |
不心得を戒める | [ふこころえをいましめる, fukokoroewoimashimeru] (exp, v1) to caution a person against misconduct [Add to Longdo] |
不身持ち | [ふみもち, fumimochi] (adj-na) misconduct; profligacy; licentiousness [Add to Longdo] |
不調法;無調法 | [ぶちょうほう, buchouhou] (adj-na, n) impoliteness; carelessness; misconduct; clumsiness [Add to Longdo] |
不品行 | [ふひんこう, fuhinkou] (adj-na, n) unchastity; misconduct; dissipation; fornication [Add to Longdo] |