patrician | (n) ผู้เกิดในตระกูลขุนนางสมัยโรมันโบราณ, See also: ขุนนาง, ชนชั้นสูง |
patrician | (adj) เกี่ยวกับตระกูลขุนนางสมัยโรมันโบราณ, See also: ชั้นสูง, Syn. high, noble, upper-class, Ant. plebeian |
patriciate | (n) ตำแหน่งของขุนนางในสมัยโรมันโบราณ, Syn. nobility, gentry |
patriciate | (พะทริช'ชิเอท) n. ระดับวงศ์ตระกูลขุนนางหรือผู้ดี, พวกคนชั้นสูง |
patrician | (n) ขุนนาง, ผู้สูงศักดิ์, ผู้ดี |
patricia | My sister's name is Patricia. |
patricia | Patricia will organize the tournament. |
patricia | |
patrician | |
patricians |
Patricia | |
patrician | |
patricians |
patrician | (n) a person of refined upbringing and manners |
patrician | (adj) befitting a person of noble origin |
Patrician | a. [ L. patricius, fr. patres fathers or senators, pl. of pater: cf. F. patricien. See Paternal. ] Born in the patrician file of society. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] His horse's hoofs wet with patrician blood. Addison. [ 1913 Webster ] |
Patrician | n. [ L. patricius: cf. F. patricien. ] |
Patricianism | n. The rank or character of patricians. [ 1913 Webster ] |
Patriciate | n. The patrician class; the aristocracy; also, the office of patriarch. Milman. [ 1913 Webster ] |
パトリキ | [patoriki] (n) (See プレブス) patricians (ancient Roman nobility) (lat [Add to Longdo] |