pendulous | (adj) แกว่งไปมา, See also: ซึ่งห้อยอยู่, Syn. swaying, swinging, dangling |
pendulous | (adj) ส่าย, แกว่ง, ไหว, ห้อย, ขึ้นๆลงๆ |
pendulous | ย้อย, ยาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pendulous abdomen | ท้องยาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pendulous palate; uvula | ลิ้นไก่ [ มีความหมายเหมือนกับ staphylion ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pendulous; cernuous | ห้อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pendulous |
pendulous |
Pendulous | a. [ L. pendulus, fr. pendere to hang. Cf. Pendant, and cf. Pendulum. ] |
Pendulously | adv. In a pendulous manner. [ 1913 Webster ] |
Pendulousness | n. The quality or state of being pendulous; the state of hanging loosely; pendulosity. [ 1913 Webster ] |