permissive | (adj) ซึ่งอนุญาต, Syn. easygoing, restrictive, Ant. strict, intolerant |
permissive | (เพอมิส'ซิฟว) adj. ซึ่งอนุญาต, ซึ่งอนุมัติ, ซึ่งยินยอม, ตามใจ, ตามแต่เห็นสมควร, See also: permissiveness n., Syn. tolerant, lenient, lax |
permissive powers; powers, permissive | อำนาจที่มอบให้องค์การส่วนท้องถิ่น (ใช้ตามที่เห็นสมควร) (อเมริกัน) [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
permissive waste | การปล่อยให้ทรัพย์ชำรุดทรุดโทรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
permissive | |
permissiveness |
permissive | |
permissiveness |
permissive | (adj) not preventive, Ant. preventive |
permissive | (adj) granting or inclined or able to grant permission; not strict in discipline, Ant. unpermissive |
permissively | (adv) in a permissive manner |
permissiveness | (n) a disposition to allow freedom of choice and behavior, Syn. tolerance, Ant. unpermissiveness |
Permissive | a. |
Permissively | adv. In a permissive manner. [ 1913 Webster ] |