prescher | |
preacher | |
preachers | |
preacher's |
preacher | (n) นักเทศน์, See also: ผู้แสดงธรรม, Syn. evangelist, missionary |
preacher | (พรี'เชอะ) n. นักเทศน์, ผู้แสดงธรรม, ผู้สั่งสอน (แบบเลือกเข้ามาหรือยืดยาด) |
preacher | (n) พระ, ผู้สั่งสอน |
นักเทศน์ | (n) preacher, See also: missionary, Example: พระพยอมเป็นนักเทศน์ที่ทุกคนรู้จักและยอมรับว่าท่านมีความสามารถในการเทศน์มาก |
preacher | |
preachers | |
preacher's |
preacher | |
preachers |
preacher | (n) someone whose occupation is preaching the gospel, Syn. sermonizer, preacher man, sermoniser |
Preacher | n. [ Cf. OF. preeschierre, prescheur, F. prêcheur, L. praedicator. ] How shall they hear without a preacher? Rom. x. 14. [ 1913 Webster ] No preacher is listened to but Time. Swift. [ 1913 Webster ]
|
Preachership | n. The office of a preacher. “The preachership of the Rolls.” Macaulay. [ 1913 Webster ] |
ドミニコ修道会 | [ドミニコしゅうどうかい, dominiko shuudoukai] (n) Dominican Order; Order of Preachers [Add to Longdo] |
宗教勧誘員 | [しゅうきょうかんゆういん, shuukyoukanyuuin] (n) door-to-door solicitor; door-to-door preacher [Add to Longdo] |
説教師 | [せっきょうし, sekkyoushi] (n) preacher [Add to Longdo] |
説教者 | [せっきょうしゃ, sekkyousha] (n) preacher [Add to Longdo] |
説教坊主 | [せっきょうぼうず, sekkyoubouzu] (n) tub-thumping preacher; preacher (priest) who is good at delivering a sermon; pulpiteer (usually with contemptuous implication) [Add to Longdo] |