prowess | (n) ความกล้าหาญ, Syn. bravery, valor, courage |
prowess | (n) ความสามารถที่เหนือกว่า |
prowess | (เพรา'อิส) n. ความอาจหาญ, ความองอาจ, ความสามารถยอดเยี่ยม, การกระ-ทำที่อาจหาญหรือองอาจ., Syn. bravery, strength, skill |
prowess | (n) ความกล้าหาญ, ความองอาจ, ความอาจหาญ |
prowess |
prowess |
Prowess | n. [ OF. proece, proesce, F. prouesse. See Prow, a. ] Distinguished bravery; valor; especially, military bravery and skill; gallantry; intrepidity; fearlessness. Chaucer. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] He by his prowess conquered all France. Shak. [ 1913 Webster ] |
剛勇;豪勇 | [ごうゆう, gouyuu] (adj-na, n, adj-no) bravery; prowess [Add to Longdo] |
武者振り | [むしゃぶり, mushaburi] (n) prowess; gallantry [Add to Longdo] |
武勇 | [ぶゆう, buyuu] (n) bravery; military prowess; valour; valor; (P) [Add to Longdo] |
勇武 | [ゆうぶ, yuubu] (adj-na, n) bravery; valor; valour; military prowess [Add to Longdo] |