quadrex | |
quarrel | |
quarrels | |
quarreled | |
quarreling | |
quarreling | |
quarrelsome |
quarrel | (n) การทะเลาะ, See also: การวิวาท, Syn. bickering, dispute |
quarrel | (n) ความข้องใจ, See also: ความรู้สึกคัดค้าน, Syn. discord |
quarrel | (vi) โต้เถียง, See also: ทะเลาะ, วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Syn. altercate, bicker, brawl, spat |
quarrel | (vi) ไม่ลงรอยกัน, See also: เลิกเป็นมิตรกันเนื่องจากไม่เห็นพ้องต้องกัน, Syn. disaccord, dissent |
quarrel | (n) ลูกศร, See also: ลูกธนู, Syn. arrow |
quarreler | (n) คนไม่ลงรอยกัน, Syn. disputer, wrangler |
quarreller | (n) คนไม่ลงรอยกัน, Syn. disputer, wrangler |
quarrelling | (adj) ซึ่งไม่ลงรอยกัน, See also: ซึ่งขัดแย้งกัน, Syn. disagreeing |
quarrelsome | (adj) ซึ่งชอบหาเรื่อง, See also: ซึ่งชอบทะเลาะวิวาทกัน, ซึ่งโต้เถียงกัน, Syn. battlesome, brawlsome, belligerent |
quarrel with | (phrv) ทะเลาะกับ, See also: โต้แย้งกับ, Syn. argue against, argue with |
quarrel | (ควอ'เริล) { quarrel (l) ed, quarrel (l) ing, quarrels } vi., n. (การ) ทะเลาะ, วิวาท, ถกเถียงด้วยความโกรธ, บ่น, โทษ, จับผิด, See also: quarreler, quarreller n., Syn. argument |
quarrelsome | (ควอ'เริลเซิม) adj. ชอบทะเลาะวิวาท, ชอบหาเรื่อง, ขี้ทะเลาะ, พาล, See also: quarrelsomeness n., Syn. disputatious, cross |
quarrel | (n) ข้อพิพาท, การทะเลาะ, การวิวาท, เรื่องวิวาท |
quarrel | (vi) วิวาท, ทะเลาะ, ถกเถียง |
quarrelsome | (adj) พาล, ชอบทะเลาะวิวาท, ชอบหาเรื่อง |
quarrel | การทะเลาะวิวาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ปากเสียง | (n) quarrel, See also: argument, mouthpiece, Syn. ทะเลาะ, วิวาท, Example: เสี่ยตุ่นปฏิเสธคำร้องขออย่างสิ้นเชิงจนกระทั่งต้องมีปากเสียงกันอย่างรุนแรงกับเสี่ยเจ้าของแพ |
มีปากเสียง | (v) quarrel, See also: argue, altercate, clash, dispute, squabble, Syn. ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, Example: พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้า, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท |
ฉะ | (v) quarrel, See also: argue, bicker, brawl, fight, attack, scold, Syn. ว่า, ด่า, Example: คนในประชาธิปัตย์ฉะกันเองในเรื่องการทุจริตจัดซื้อยาในกระทรวงสาธารณสุข, Notes: (ปาก) |
ทะเลาะ | (v) quarrel, See also: exchange words, argue, dispute, wrangle, Syn. วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, สามัคคี, Example: รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้ว, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน |
ระหองระแหง | (v) quarrel, See also: wrangle, Syn. บาดหมาง, Thai Definition: บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ, ไม่ปรองดองกัน |
การทะเลาะ | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาท, Ant. การคืนดี, Example: ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกัน, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน |
การทะเลาะวิวาท | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การวิวาท, การทะเลาะ, Ant. การคืนดี, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไประงับการทะเลาะวิวาทในวงเหล้าของชายหนุ่ม ก่อนเกิดการฆ่ากันเพื่อแย่งชิงหญิงสาว, Thai Definition: การทุ่มเถียงและต่อสู้กัน |
กัด | (v) quarrel, See also: fight, be at odds, Syn. ทะเลาะ, Example: ณรงค์กับนิรันดร์เขม่นกันมานาน พอเจอหน้าก็เลยกัดกันเสมอ |
ทะเลาะเบาะแว้ง | [kān thalǿbǿwaēng] (n) EN: quarrel |
quarrel | |
quarrels | |
quarreled | |
quarreling | |
quarreling | |
quarrelsome |
quarrel | |
quarrels | |
quarrelled | |
quarrelling | |
quarrelsome |
quarrel | (n) an angry dispute, Syn. row, dustup, words, wrangle, run-in |
quarrel | (n) an arrow that is shot from a crossbow; has a head with four edges |
quarrel | (v) have a disagreement over something, Syn. scrap, dispute, altercate, argufy |
quarreler | (n) a disputant who quarrels, Syn. quarreller |
quarrelsome | (adj) given to quarreling |
quarrelsomeness | (n) an inclination to be quarrelsome and contentious, Syn. contentiousness |
Quarrel | n. [ Written also quarreller. ] One who quarrels or wrangles; one who is quarrelsome. Shak. [ 1913 Webster ] |
Quarrel | n. [ OE. quarel, OF. quarrel, F. carreau, LL. quadrellus, from L. quadrus square. See Quadrate, and cf. Quadrel, Quarry an arrow, Carrel. ] To shoot with arrows and quarrel. Sir J. Mandeville. [ 1913 Webster ] Two arblasts, . . . with windlaces and quarrels. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
Quarrel | n. [ OE. querele, OF. querele, F. querelle, fr. L. querela, querella, a complaint, fr. queri to complain. See Querulous. ] I will bring a sword upon you that shall avenge the quarrel of my covenant. Lev. xxvi. 25. [ 1913 Webster ] On open seas their quarrels they debate. Dryden. [ 1913 Webster ] Herodias had a quarrel against him, and would have killed him. Mark vi. 19. [ 1913 Webster ] No man hath any quarrel to me. Shak. [ 1913 Webster ] He thought he had a good quarrel to attack him. Holinshed. [ 1913 Webster ]
|
Quarrel | v. i. Our people quarrel with obedience. Shak. [ 1913 Webster ] But some defect in her Beasts called sociable quarrel in hunger and lust. Sir W. Temple. [ 1913 Webster ] I will not quarrel with a slight mistake. Roscommon. [ 1913 Webster ] |
Quarrel | v. t. |
Quarrelet | n. A little quarrel. See 1st Quarrel, 2. [ Obs. ] “Quarrelets of pearl [ teeth ].” Herrick. [ 1913 Webster ] |
Quarreling | a. Engaged in a quarrel; apt or disposed to quarrel; |
Quarrellous | a. [ OF. querelous, F. querelleux, L. querulosus and querulus, fr. queri to complain. See 2d Quarrel. ] Quarrelsome. [ Obs. ] |
Quarrelsome | a. Apt or disposed to quarrel; given to brawls and contention; easily irritated or provoked to contest; irascible; choleric. [ 1913 Webster ] -- |
衅 | [衅 / 釁] quarrel; dispute; a blood sacrifice (arch.) #28,174 [Add to Longdo] |
喜欢吵架 | [喜 欢 吵 架 / 喜 歡 吵 架] quarrelsome [Add to Longdo] |
争議 | [そうぎ, sougi] TH: ทะเลาะ EN: quarrel |
争い | [あらそい, arasoi] (n) dispute; strife; quarrel; dissension; conflict; rivalry; contest; (P) #4,408 [Add to Longdo] |
競合 | [きょうごう, kyougou] (n, vs, adj-no) contention; competition; rivalry; quarrel; (P) #5,584 [Add to Longdo] |
喧嘩(P);諠譁 | [けんか, kenka] (n, vs) quarrel; brawl; fight; squabble; scuffle; (P) #6,697 [Add to Longdo] |
争う | [あらそう, arasou] (v5u, vi) (1) to compete; to contest; to contend; (2) to quarrel; to argue; to dispute; to be at variance; to oppose; (3) (See 争えない) (usu. in negative form) to deny (e.g. evidence); (P) #12,751 [Add to Longdo] |
絡む | [からむ, karamu] (v5m, vi) (1) to entangle; to entwine; (2) to pick a quarrel; to find fault; (3) to be involved with; to be influenced by; to develop a connection with; (P) #18,447 [Add to Longdo] |
いざこざ | [izakoza] (n) trouble; quarrel; difficulties; complication; tangle; (P) [Add to Longdo] |
やり合う;遣り合う | [やりあう, yariau] (v5u, vt) to compete with; to argue with; to quarrel [Add to Longdo] |
因縁をつける;因縁を付ける | [いんねんをつける, innenwotsukeru] (exp, v1) to invent a pretext for a quarrel; to pick a fight [Add to Longdo] |
角突き合い;角突合い | [つのつきあい, tsunotsukiai] (n) constant quarreling; constant quarrelling; bickering; wrangling [Add to Longdo] |
気が荒い | [きがあらい, kigaarai] (exp, adj-i) (See 気の荒い) bad-tempered; quarrelsome [Add to Longdo] |
争う | [あらそう, arasou] to contend, to quarrel, to oppose [Add to Longdo] |