recumbent | (adj) ซึ่งนอนลง, See also: ซึ่งเอกเขนก, Syn. reclined, supine |
recumbent | (รีคัม'เบินทฺ) adj., n. (ผู้) นอนลง, เอกเขนก, พักผ่อน, พิง, หนุน, ขี้เกียจ, เกี่ยวกับส่วนที่เอนลงทางสิ่งอื่น, See also: recumbency n. recumbence n. recumbently adv. |
recumbent | (adj) เอกเขนก, นอนราบ, ซึ่งพักผ่อน, ขี้เกียจ |
recumbent | -นอน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
recumbent | ทอดบนดิน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
recumbent fold | รอยคดโค้งนอนทับ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
Recumbent Fords | ชั้นหินคดโค้งนอนทับ, Example: ชั้นหินคดโค้งที่มีระนาบแนวแกนอยู่ในแนวนอน [สิ่งแวดล้อม] |
recumbent |
Recumbent | a. [ L. recumbens, -entis, p. pr. of recumbere. See Recumb, Incumbent. ] Leaning; reclining; lying; |
Liegerad { n } | recumbent bicycle [Add to Longdo] |