ribaldry | (n) ตลกหยาบโลน |
ribaldry | (ริบ'เบิลดรี) n. ลักษณะที่หยาบคาย, ความหยาบคาย, ความสามหาว, คำพูดที่หยาบคาย |
ribaldry | (n) การพูดสามหาว, การพูดหยาบคาย, การไม่เคารพ |
ribaldry |
ribaldry |
ribaldry | (n) ribald humor |
Ribaldry | n. [ OE. ribaldrie, ribaudrie, OF. ribalderie, ribauderie. ] The talk of a ribald; low, vulgar language; indecency; obscenity; lewdness; -- now chiefly applied to indecent language, but formerly, as by Chaucer, also to indecent acts or conduct. [ 1913 Webster ] The ribaldry of his conversation moved &unr_;stonishment even in that age. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Frechheit { f } | Frechheiten { pl } | ribaldry | ribaldries [Add to Longdo] |