rueff | |
ruff | |
ruffo | |
ruffer | |
ruffin | |
ruffle | |
ruffalo | |
ruffing | |
ruffini | |
ruffino | |
ruffled |
ruff | (n) ผ้าที่พับเป็นแผงใช้สวมรวบคอในศตวรรษที่16-17, Syn. collar |
ruff | (n) ขนแผงคอนกหรือของสัตว์อื่น, Syn. plume |
ruff | (n) เกมเล่นไพ่ชนิดหนึ่ง |
ruffle | (vt) ทำให้กระเพื่อม |
ruffle | (vi) กระเพื่อม |
ruffle | (vt) ทำให้ขนตั้งฟู, Syn. erect feathers |
ruffle | (vt) ทำให้ขุ่นเคือง, See also: ทำให้หัวเสีย, ทำให้โกรธ, Syn. annoy, agitate, upset, Ant. soothe, compose |
ruffle | (vi) ขุ่นเคือง, See also: หัวเสีย, โกรธ, Syn. annoy, agitate, upset |
ruffle | (vt) ทำให้ย่น, See also: ทำให้ไม่เรียบ, Syn. disarrange, disorder, rumple, Ant. smooth, arrange, order |
ruffle | (vi) ย่น, See also: ไม่เรียบ, Syn. disarrange, disorder, rumple |
ruff | (รัฟ) n. ปกคอเสื้อพับเป็นระเบียบรอบคอที่ใช้สวมในสมัยศตวรรษที16-17, การทิ้งไพ่ตัวคิง vt. ทำให้ผมยุ่ง, ทำให้ผมเป็นกระเซิง |
ruffian | (รัฟ'เฟียน) n. คนพาล, อันธพาล, นักเลงโต, คนโหดเหี้ยมที่ชอบรังแกคนอื่น adj. พาล, โหดเหี้ยม, ไม่เคารพกฎหมาย, See also: ruffianism n., Syn. roughneck |
ruffle | (รัฟ'เฟิล) vt. ทำให้ไม่เรียบ, ทำให้ขรุขระ, ทำให้สาก, ทำให้หยาบ, (นกหรือไก่) พองขนรอบคอ, กระเพื่อม, พับเป็นจีบ, ทำให้ย่น vi. กระเพื่อม, ย่น, เป็นคลื่น, ฉงนสนเท่ห์, เคืองใจ n. การเป็นคลื่น, การกระเพื่อม, สิ่งที่คล้ายขนปุยรอบคอนก, ความยุ่งเหยิง, สิ่งรบกวนใจ, ความเคืองใจ |
dandruff | (แดน'ดรัฟ) n. ขี้รังแค, See also: dandruffy adj. ดูdandruff dandriffy adj. ดูdandruff, Syn. dandriff |
gruff | (กรัฟ) adj. เสียงแหบ, เสียงห้าว, หยาบคาย, กระด้าง., See also: grufffish adj. gruffness n., Syn. blunt, abrupt |
gruffy | (กรัฟ'ฟี) adj. =gruff, See also: gruffily adv. gruffiness n. |
scruff | (สครัฟ) n. หลังคอ, ต้นคอกะรุ่งกะริ่ง, มอมแมม, ไม่มีค่า, น่าดูถูก |
unruffled | (อันรัพ'เฟิลดฺ) adj. เงียบสงบ, มั่นคง, คงที่, ราบรื่น, ไม่ย่น., Syn. serene, calm |
ruff | (n) ขนรอบคอนก, ผ้าแข็งพันคอ |
ruffian | (adj) เป็นนักเลง, อันธพาล, เกเร, พาล, โหดเหี้ยม |
ruffian | (n) นักเลง, อันธพาล, คนเกเร, คนพาล, คนโหดเหี้ยม |
ruffle | (n) ความยุ่งเหยิง, ความสับสน, สิ่งรบกวน |
ruffle | (vt) รบกวน, ทำให้ยุ่ง, ทำให้สาก, ทำให้ขรุขระ, ทำให้ย่น |
dandruff | (n) รังแค, ขี้หัว |
gruff | (adj) มีเสียงแหบ, ห้าว, หยาบคาย, กระด้าง |
scruff | (n) ต้นคอ |
truffle | (n) เห็ดโคน, เห็ดดำ, เห็ดถ่าน |
unruffled | (adj) เรียบ, สงบ, ไม่สะเทือน, มั่นคง |
ruff | A ruffian's pistol went off. |
ruff | The mind ruffled the surface of the water. |
นักเลงโต | (n) ruffian, See also: tough, rogue, gangster, hoodlum, thug, Syn. นักเลงใหญ่, Example: อำนาจหรืออิทธิพลของนักเลงโตนั้นเป็นศักยภาพเฉพาะตัวของบุคคล, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้เกะกะระราน มีลูกสมุนมาก |
สร้อย | (n) mane, See also: ruff, Thai Definition: ขนคอสัตว์ |
ทรชน | (n) ruffian, See also: knaves, rascals, evildoer, wicked man, desperado, out-law, culprit, Syn. ทุรชน, คนชั่ว, คนเลว, คนพาล, คนเลวทราม, คนชั่วร้าย, Ant. สุภาพชน, Example: ตำรวจลากคอ 3 ทรชนที่ข่มขืนเด็กวัย 15 ขวบต่อหน้าเพื่อน, Count Unit: คน |
นักเลง | (n) ruffian, See also: rowdy, hooligan, hoodlum, rascal, knave, rogue, Syn. อันธพาล, Example: ฉันเกลียดพวกนักเลงที่ชอบสุมหัวอยู่ท้ายซอย, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่เกะกะระรานชอบหาเรื่องผู้อื่นให้เดือดร้อน |
อันธพาล | [anthaphān] (n) EN: fool ; bully ; racketeer ; gangster ; bad character ; delinquent ; hooligan ; scoundrel ; ruffian ; blackguard ; rascal ; hoodlum |
แห้ว | [haeo] (n) EN: truffle ; water chestnut FR: chataîgne d'eau [ f ] |
ใจเย็น | [jaiyen] (adj) EN: calm ; cool ; cool-headed ; patient ; unemotional ; composed ; unruffled ; mentally calm ; even-tempered ; steady FR: calme ; placide ; paisible ; serein ; imperturbable ; flegmatique ; patient |
จมูก | [jamūk] (n) EN: snout FR: museau [ m ] ; groin [ m ] ; truffe [ f ] |
ขี้รังแค | [khīrangkhaē] (n) EN: dandruff ; scurf FR: pellicules [ fpl ] |
คนชั่วร้าย | [khon chūarāi] (n, exp) EN: ruffian |
กุ๊ย | [kui] (n) EN: ruffian ; bully ; scoundrel FR: scélérat [ m ] ; vaurien [ m ] ; brute [ f ] ; canaille [ f ] ; gredin [ m ] ; crapule [ f ] ; fripouille [ f ] |
นักเลง | [naklēng] (n) EN: ruffian ; rowdy ; hooligan ; hoodlum ; rascal ; knave ; rogue ; knave FR: fripon [ m ] ; racaille [ f ] (vx) ; canaille [ f ] (vx) |
นักเลงโต | [naklēng tō] (n, exp) EN: ruffian; tough ; rogue ; gangster ; hoodlum ; thug |
น่าตื่นเต้น | [nāteūnten] (adv) EN: exciting ; excited ; agitated ; thrilled ; ruffled FR: excitant ; troublant |
ruff | |
ruffo | |
ruffer | |
ruffin | |
ruffle | |
ruffalo | |
ruffing | |
ruffini | |
ruffino | |
ruffled |
ruff | |
ruffs | |
ruffed | |
ruffle | |
ruffian | |
ruffing | |
ruffled | |
ruffles | |
ruffians | |
ruffling |
ruff | (n) common Eurasian sandpiper; the male has an erectile neck ruff in breeding season, Syn. Philomachus pugnax |
ruff | (n) (card games) the act of taking a trick with a trump when unable to follow suit, Syn. trumping |
ruffed grouse | (n) valued as a game bird in eastern United States and Canada, Syn. Bonasa umbellus, partridge |
ruffianism | (n) violent lawless behavior |
ruffianly | (adj) violent and lawless, Syn. tough |
ruffle | (v) trouble or vex |
ruffle | (v) discompose |
ruffle | (v) erect or fluff up, Syn. fluff |
ruffle | (v) disturb the smoothness of, Syn. rumple, ruffle up, mess up |
ruffle | (v) pleat or gather into a ruffle, Syn. pleat |
Ruff | v. i. & t. (Card Playing) To trump. [ 1913 Webster ] |
Ruff | n. [ Of uncertain origin: cf. Icel. rūfinn rough, uncombed, Pr. ruf rude, rough, Sp. rufo frizzed, crisp, curled, G. raufen to pluck, fight, rupfen to pluck, pull, E. rough. √18. Cf. Ruffle to wrinkle. ] Here to-morrow with his best ruff on. Shak. [ 1913 Webster ] His gravity is much lessened since the late proclamation came out against ruffs; . . . they were come to that height of excess herein, that twenty shillings were used to be paid for starching of a ruff. Howell. [ 1913 Webster ] I reared this flower; . . . How many princes . . . in the ruff of all their glory, have been taken down from the head of a conquering army to the wheel of the victor's chariot! L'Estrange. [ 1913 Webster ] To ruffle it out in a riotous ruff. Latimer. [ 1913 Webster ] |
Ruff | v. t. |
Ruff | n. [ F. ronfle; cf. It. ronfa, Pg. rufa, rifa. ] (Card Playing) |
Ruffe | |
Ruffed | a. Furnished with a ruff. [ 1913 Webster ]
|
Ruffian | v. i. To play the ruffian; to rage; to raise tumult. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
Ruffian | a. Brutal; cruel; savagely boisterous; murderous; |
Ruffian | n. [ F. rufien, OF. ruffien, ruffian, pimp, libertine, rake; cf. Pr. & Sp. rufian, It. ruffiano; all perhaps of German or Dutch origin; cf. G. raufen to pluck, scuffle, fight, OD. roffen to pander. Cf. Ruffle to grow turbulent. ] He [ her husband ] is no sooner abroad than she is instantly at home, reveling with her ruffians. Bp. Reynolds. [ 1913 Webster ] Wilt thou on thy deathbed play the ruffian? Shak. [ 1913 Webster ] |
Ruffianage | n. Ruffians, collectively; a body of ruffians. “The vilest ruffianage.” Sir F. Palgrave. [ 1913 Webster ] |
混混儿 | [混 混 儿 / 混 混 兒] ruffian; hoodlum #131,774 [Add to Longdo] |
强梁 | [强 梁 / 強 梁] ruffian; bully #415,430 [Add to Longdo] |
Trumpfen { n } (Kartenspiel) | ruff (cards) [Add to Longdo] |
Kampfläufer { m } [ ornith. ] | Ruff (Philomachus pugnax) [Add to Longdo] |
やくざ(P);ヤクザ | [yakuza (P); yakuza] (n) (1) (possibly from 八九三) professional gambler or ruffian (esp. a member of the Japanese mafia); yakuza (member); (adj-na, n) (2) uselessness; purposelessness; (P) #17,614 [Add to Longdo] |
無頼 | [ぶらい, burai] (n, adj-na, adj-no) (1) hoodlum; scoundrel; ruffian; tough; villain; (2) villainy; (3) without relying on others; without asking for help #19,978 [Add to Longdo] |
どら声 | [どらごえ, doragoe] (n) gruff voice [Add to Longdo] |
ならず者 | [ならずもの, narazumono] (n, adj-no) ruffian; scamp; hooligan [Add to Longdo] |
ぼさぼさ | [bosabosa] (adj-na, adv, n, vs, adj-no) (on-mim) unkempt, ruffled hair or brush bristles; idling away time [Add to Longdo] |
やくざ者 | [やくざもの, yakuzamono] (n) (1) (See やくざ) professional gambler; (2) good-for-nothing; ne'er-do-well; hoodlum; ruffian [Add to Longdo] |
トリュフ | [toryufu] (n) truffle (fre [Add to Longdo] |
ラッフル | [raffuru] (n) ruffle [Add to Longdo] |
悪漢 | [あっかん, akkan] (n) (obsc) rascal; villain; scoundrel; ruffian; crook [Add to Longdo] |
悪者 | [わるもの, warumono] (n) bad fellow; rascal; ruffian; scoundrel; (P) [Add to Longdo] |