snobbish | (adj) ซึ่งทำหัวสูง, See also: ซึ่งวางมาดเป็นผู้ดี, Syn. overproud, high and mighty |
snobbish | (สนอบ'บิช) adj.มีลักษณะของ snob (ดู) , เกี่ยวกับ snob (ดู), See also: snobbishly adv. snobbishness n., Syn. haughty |
snobbish | (adj) บ้าเห่อ, วางท่า, วางมาด, หัวสูง |
snobbishness | (n) การวางท่า, ความบ้าเห่อ, การวางมาด, ความหัวสูง |
snobbish | She has nothing snobbish about her. |
เจ้ายศ | (adj) ceremonious, See also: snobbish, arrogant, priggish, imperious, haughty, Syn. เจ้ายศเจ้าอย่าง, Example: เธอเหลือบมองพี่สาวคนเจ้ายศเห็นหน้าเฉยๆ เหมือนกำลังเจอโจทย์เลขยากอยู่ |
snobbish |
snobbish | |
snobbishly | |
snobbishness |
snobbishly | (adv) in a snobbish manner, Syn. uppishly, snootily |
Snobbish | a. Of or pertaining to a snob; characteristic of, or befitting, a snob; vulgarly pretentious. -- |
Snobbishness | n. Vulgar affectation or ostentation; mean admiration of mean things; conduct or manners of a snob. [ 1913 Webster ] |
protzig; versnobt { adj } | protziger; versnobter | am protzigsten; am versnobtesten | snobbish | more snobbish | most snobbish [Add to Longdo] |
俗物根性 | [ぞくぶつこんじょう, zokubutsukonjou] (n, adj-no) snobbery; snobbishness; philistinism; vulgar and ostentatious nature (disposition) [Add to Longdo] |