stanched | |
stanch | |
stanching | |
stanchfield |
stanch | (vt) ห้ามเลือด, See also: ทำให้เลือดหยุด |
stancher | (n) ผู้ห้ามเลือด |
stanchion | (n) เสาค้ำ |
stanch | (สทานชฺ, สทอนชฺ, สแทนชฺ) vi., vt. อุด, ห้ามเลือด, ทำให้หยุดไหล, หยุด, ยั้ง, ดับ, ทำให้บรรเทา., See also: staunchable adj. stauncher n., Syn. staunch. |
stanchion | (สแทน'เชิน) n. เสาค้ำ, เสาตอม่อ, เสาเขต, เสาสัญญาณ. vt. ติดตั้งเสาดังกล่าว, ค้ำจุนด้วยเสาดังกล่าว., Syn. upright |
stanch | (adj) แข็งขัน, แข็งแรง, ซื่อสัตย์, ภักดี, แน่วแน่ |
stanch | (n) คัดเลือด, ห้ามเลือด |
stanchion | (n) เสาสัญญาณ, ไม้ค้ำ, เสาตอม่อ, หอก |
คัดเลือด | (v) stanch, See also: stop bleeding, Syn. หยุดเลือด, ระงับเลือด, Example: เขาบีบรอบๆ ปากแผลเพื่อคัดเลือด มีแต่น้ำสีขาวขุ่นปริ่มออกมาทำให้เขารู้ทันทีว่าเม็ดเลือดแดงถูกพิษ, Thai Definition: ทำให้เลือดหยุด |
ห้ามเลือด | (v) stop the bleeding, See also: stanch/staunch the bleeding, Example: เราพยายามห้ามเลือดที่ไหลออกมาจากแผลของเขาไม่หยุด, Thai Definition: ทำให้เลือดหยุดไหลด้วยวิธีการต่างๆ |
stanch | |
stanched | |
stanching | |
stanchfield |
stanch | |
stanchion | |
stanchions |
stanchion | (n) any vertical post or rod used as a support |
staunchly | (adv) in a staunch manner, Syn. stanchly |
stem | (v) stop the flow of a liquid, Syn. staunch, halt, stanch |
Stanch | v. t. Iron or a stone laid to the neck doth stanch the bleeding of the nose. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Stanch | v. i. To cease, as the flowing of blood. [ 1913 Webster ] Immediately her issue of blood stanched. Luke viii. 44. [ 1913 Webster ] |
Stanch | n. |
Stanch | a. One of the closets is parqueted with plain deal, set in diamond, exceeding stanch and pretty. Evelyn. [ 1913 Webster ] In politics I hear you 're stanch. Prior. [ 1913 Webster ] This is to be kept stanch. Locke. [ 1913 Webster ] |
Stanch | v. t. To prop; to make stanch, or strong. [ 1913 Webster ] His gathered sticks to stanch the wall |
Stanchel | n. A stanchion. [ 1913 Webster ] |
Stancher | n. One who, or that which, stanches, or stops, the flowing, as of blood. [ 1913 Webster ] |
Stanchion | n. [ OF. estanson, estançon, F. étançon, from OF. estance a stay, a prop, from L. stans, stantis, standing, p. pr. of stare to stand. See Stand, and cf. Stanza. ] |
Stanchless | a. |
Stanchly | adv. In a stanch manner. [ 1913 Webster ] |
Stanchness | n. The quality or state of being stanch. [ 1913 Webster ] |
Gitterstab { m } | stanchion [Add to Longdo] |
Pfeiler { m }; Pfosten { m }; Stütze { f }; Strebe { f } (vertikal) | stanchion [Add to Longdo] |
Wagenrunge { f } | stake; stanchion [Add to Longdo] |
stillen | stillend | to stanch | stanching [Add to Longdo] |
stillt | stanches [Add to Longdo] |
stillte | stanched [Add to Longdo] |