substantive | (n) คำนาม, See also: คำที่ใช้เป็นคำนาม, Syn. common noun, proper noun |
substantive | (adj) สำคัญ, See also: มีสาระสำคัญ, มีความสำคัญ, Syn. essential, important |
substantive | (adj) เกี่ยวกับคำนาม, See also: ทำหน้าที่เป็นคำนาม, Syn. nominal |
substantive | (adj) แสดงการมีอยู่ (ไวยากรณ์) |
substantive | (adj) อิสระ, See also: เป็นอิสระ, ไม่ขึ้นกับใคร, Syn. independent |
substantive | (adj) มากมาย, See also: ยิ่งใหญ่, Syn. ample, large, significant |
substantive | (adj) ย้อมสีติดโดยไม่ต้องผสมสารช่วย |
substantive | (ซับสแทน'ทิฟว) n., adj. (เกี่ยวกับ) คำนาม, สรรพนาม, ถ้อยคำที่ใช้แทนคำนาม, อิสระ, มีการอยู่อย่างอิสระ, สำคัญ, แท้จริง, ธาตุแท้, มีแก่นสาร, มากมาย, ยิ่งใหญ่, (สีย้อม) ย้อมสีได้โดยไม่ต้องมีตัวเสริม., See also: substantival adj. substantiveness n. |
substantive | (adj) แท้จริง, เป็นจริง, ธาตุแท้, มีแก่นสาร, สำคัญ |
substantive | (n) คำนาม |
substantive law | กฎหมายสารบัญญัติ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
substantive law | กฎหมายสารบัญญัติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
substantive offence | ความผิดสำเร็จ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
substantive right | สิทธิพื้นฐาน, สิทธิที่เป็นสาระสำคัญ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
substantive rights | สิทธิพื้นฐาน, สิทธิที่เป็นสาระสำคัญ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
กฎหมายสาระบัญญัติ | [kotmāi sāra banyat] (n, exp) EN: substantive law |
substantive | |
substantively |
substantive | |
substantives |
substantive | (n) any word or group of words functioning as a noun |
substantive | (adj) defining rights and duties as opposed to giving the rules by which rights and duties are established, Syn. essential, Ant. adjective |
Substantive | a. [ L. substantivus: cf. F. substantif. ] He considered how sufficient and substantive this land was to maintain itself without any aid of the foreigner. Bacon. [ 1913 Webster ] Strength and magnitude are qualities which impress the imagination in a powerful and substantive manner. Hazlitt. [ 1913 Webster ]
|
Substantive | n. [ Cf. F. substantif. ] (Gram.) A noun or name; the part of speech which designates something that exists, or some object of thought, either material or immaterial; |
Substantive | v. t. To substantivize. [ R. ] Cudworth. [ 1913 Webster ] |
Substantively | adv. |
Substantiveness | n. The quality or state of being substantive. [ 1913 Webster ] |
实质性 | [实 质 性 / 實 質 性] substantive #7,777 [Add to Longdo] |
量的 | [りょうてき, ryouteki] (adj-na, n) substantively; (P) #9,675 [Add to Longdo] |
それからというもの | [sorekaratoiumono] (exp) after that (a substantive change occurred) [Add to Longdo] |
自立語 | [じりつご, jiritsugo] (n) independent (freestanding) word; substantive [Add to Longdo] |
実体法 | [じったいほう, jittaihou] (n) (See 手続法) substantive law [Add to Longdo] |
実名詞 | [じつめいし, jitsumeishi] (n) { ling } noun substantive [Add to Longdo] |
準体言 | [じゅんたいげん, juntaigen] (n) { ling } secondary substantive (inflectable word or phrase that acts as an uninflectable within a sentence) [Add to Longdo] |
名詞相当語句 | [めいしそうとうごく, meishisoutougoku] (n) noun equivalent (noun, pronoun, gerund, etc.); substantive [Add to Longdo] |
名詞的形容詞 | [めいしてきけいようし, meishitekikeiyoushi] (n) { ling } substantive adjective [Add to Longdo] |