suspensive | (adj) หยุดชั่วคราว, See also: เลื่อนไปก่อน, Syn. deferred, abeyant |
suspensive | (adj) ใจจดใจจ่อ, See also: กระหายใคร่รู้, ตื่นเต้นอยากรู้, Syn. arousing, excited |
suspensive | (adj) ไม่แน่นอนใจ, See also: ยังไม่ตัดสินใจ, Syn. undecided |
suspensive condition | เงื่อนไขบังคับก่อน [ ดู condition precedent ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
suspensive veto | การยับยั้งชั่วคราว [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
suspensive veto | การยับยั้งชั่วคราว [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
suspensive | (adj) undecided or characterized by indecisiveness |
Suspensive | a. [ Cf. F. suspensif. See Suspend. ] Tending to suspend, or to keep in suspense; causing interruption or delay; uncertain; doubtful. “In suspensive thoughts.” Beaumont. “A suspensive veto.” Macaulay. [ 1913 Webster ] The provisional and suspensive attitude. J. Morley. [ 1913 Webster ]
|