testate | (adj) ซึ่งทำพินัยกรรมไว้ก่อนตาย |
testate | (เทส'เทท) adj. ทำพินัยกรรมไว้ |
intestate | (อินเทส'เทท) adj. ไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ n. คนตายที่ไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ |
intestate | (adj) ไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ |
testate | มรดกมีพินัยกรรม [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
testate | ที่ได้ทำพินัยกรรมไว้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
เจ้ามรดก | [jaomøradok] (n, exp) EN: testator ; testatrix FR: testateur [ m ] ; testatrice [ f ] |
ตายโดยมิได้ทำพินัยกรรมไว้ | [tāi dōi midāi tham phinaikam wai] (v, exp) EN: die intestate |
testate | |
testates |
testate | (adj) having made a legally valid will before death, Ant. intestate |
Testate | a. [ L. testatus, p. p. of testari. See Testament. ] (Law) Having made and left a will; |
Testate | n. (Law) One who leaves a valid will at death; a testate person. [ R. ] [ 1913 Webster ] |