Unmuffle | v. t. [ 1st pref. un- + muffle. ] [ 1913 Webster ] |
Muffle | n. The bare end of the nose between the nostrils; -- used esp. of ruminants. [ 1913 Webster ] |
Muffle | v. t. The face lies muffled up within the garment. Addison. [ 1913 Webster ] He muffled with a cloud his mournful eyes. Dryden. [ 1913 Webster ] Muffled up in darkness and superstition. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] |
Muffle | v. i. [ Cf. F. maffle, mumble, D. moffelen. ] To speak indistinctly, or without clear articulation. [ 1913 Webster ] |
Muffle | n. [ F. moufle, prop., a mitten, from the resemblance in shape. See Muffle, v. t., Muff. ] |
muffled | adj. |
Muffler | n. Fortune is painted blind, with a muffler above her eyes. Shak. [ 1913 Webster ] |
muffler | (n) ท่อไอเสีย |
muffle | (vt) ห่อหุ้มหรือปกปิดอย่างหนาแน่น, Syn. shroud |
muffled | (adj) ซึ่งได้ยินไม่ชัด |
muffler | (n) สิ่งห่อหุ้ม |
muffle up | (phrv) ห่อหุ้มด้วยผ้า, See also: ปิดคลุมด้วยผ้า |
muffle up | (phrv) เอาผ้าอุดให้เงียบ |
muffle up | (phrv) เงียบ (คำไม่เป็นทางการ), Syn. shut up |
muffle up | (phrv) สวมเสื้อผ้าที่อุ่น, Syn. bundle up, wrap up |
muffle | (มัฟ'เฟิล) vt. หุ้มห่อคอหรือใบหน้า (เพื่อกันหนาวหรือเพื่อเป็นที่บัง) , ห่อหุ้มเพื่อป้องกันเสียง, อุดเสียง, ระงับเสียง n. สิ่งที่ห่อหุ้มดังกล่าว, เสียงที่ถูกอุดหรือระงับ, Syn. swathe |
muffler | (มัฟ'เฟลอะ) n. ผ้าพันคออย่างหนา, สิ่งที่ใช้อุดหรือระงับเสียง, เครื่องอุดหรือเก็บเสียง |
muffle | (vt) พัน, คลุม, หุ้ม, ปกปิด, ระงับ |
muffler | (n) ผ้าพันคอ, ถุงมือ, เครื่องเก็บเสียง |
muffler | กระบอกลดเสียง [ปรับอากาศ ๗ มี.ค. ๒๕๔๕] |
muffler | หม้อพัก [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
muffler | (n) ท่อไอเสียรถยนต์ |
muffle | |
muffled | |
muffler | |
muffles | |
muffley | |
mufflers |
muffle | |
muffled | |
muffler | |
muffles | |
mufflers |
muffle | (n) a kiln with an inner chamber for firing things at a low temperature |
muffle | (v) deaden (a sound or noise), especially by wrapping, Syn. damp, dull, mute, dampen, tone down |
muffler | (n) a scarf worn around the neck |
Muffle | n. The bare end of the nose between the nostrils; -- used esp. of ruminants. [ 1913 Webster ] |
Muffle | v. t. The face lies muffled up within the garment. Addison. [ 1913 Webster ] He muffled with a cloud his mournful eyes. Dryden. [ 1913 Webster ] Muffled up in darkness and superstition. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] |
Muffle | v. i. [ Cf. F. maffle, mumble, D. moffelen. ] To speak indistinctly, or without clear articulation. [ 1913 Webster ] |
Muffle | n. [ F. moufle, prop., a mitten, from the resemblance in shape. See Muffle, v. t., Muff. ] |
muffled | adj. |
Muffler | n. Fortune is painted blind, with a muffler above her eyes. Shak. [ 1913 Webster ] |
Muffelofen { m } | muffle kiln [Add to Longdo] |
くぐもった声 | [くぐもったこえ, kugumottakoe] (n) muffled voice [Add to Longdo] |
マフラー | [mafura-] (n) muffler (garment, vehicle); scarf; (P) [Add to Longdo] |
巻き物;巻物;巻きもの | [まきもの, makimono] (n) (1) (usu. 巻(き)物) scroll; rolled book; makimono; (2) (usu. 巻きもの) scarf; muffler; stole; (3) (usu. 巻きもの) (See 巻き寿司・まきずし) sushi made rolled in nori seaweed with a core of filling [Add to Longdo] |
含み声 | [ふくみごえ, fukumigoe] (n) muffled voice [Add to Longdo] |
襟巻き(P);襟巻 | [えりまき, erimaki] (n) muffler; scarf; comforter; (P) [Add to Longdo] |
首巻き;首巻;頸巻き;頸巻;頚巻き;頚巻;首まき | [くびまき, kubimaki] (n) (See 襟巻) comforter; muffler; neckerchief; scarf; neckwear [Add to Longdo] |
消音器 | [しょうおんき, shouonki] (n) (car) muffler; (piano) damper pedal; (gun) silencer [Add to Longdo] |
声を殺す | [こえをころす, koewokorosu] (exp, v5s) to muffle one's voice; to speak (or sob, etc.) quietly [Add to Longdo] |
曇らす | [くもらす, kumorasu] (v5s, vt) to encloud; to make dim; to make dull; to tarnish; to obscure; to darken; to muffle [Add to Longdo] |