urbane | (adj) เป็นผู้ดี, See also: สุภาพ, เป็นผู้เจริญ, Syn. mannerly, courteous, Ant. rude |
urbane | (เออเบน') adj. มีลักษณะของชาวนคร, สุภาพ, มีมารยาท, เก๋, เป็นผู้ดี., See also: urbanely adv. urbaneness n. urbanity n. |
inurbane | (อินเออเบน') adj. ไม่มีมารยาท, หยาบคาย, ไม่ได้รับการอบรม., See also: inurbanity n. |
urbane | (adj) สุภาพ, เป็นผู้ดี, อ่อนโยน |
urbane | |
urbanek |
urbane | |
urbanely |
urbanely | (adv) in an urbane manner |
Urbane | a. [ See Urban. ] Courteous in manners; polite; refined; elegant. [ 1913 Webster ] |
アーベイン | [a-bein] (adj-no) urbane [Add to Longdo] |
滑稽洒脱 | [こっけいしゃだつ, kokkeishadatsu] (n, adj-na) smooth-talking and polished; witty; free, easy, and urbane [Add to Longdo] |
渋皮がむける;渋皮が剥ける | [しぶかわがむける, shibukawagamukeru] (v1, vi) (a woman) to lose her roughness and become urbane and good-looking; to become experienced in worldly affairs [Add to Longdo] |
渋皮のむけた女;渋皮の剥けた女 | [しぶかわのむけたおんな, shibukawanomuketaonna] (n) (See 渋皮がむける) urbane and good-looking woman [Add to Longdo] |