uttermost | (adj) เต็มที่, See also: สุดขีด, สุดเหวี่ยง, Syn. utmost |
uttermost | (n) ระดับสูงสุด, See also: จำนวนมากที่สุด, Syn. utmost |
uttermost | (อัท'เทอโมสทฺ') adj., n. (จำนวน, ระดับ) เต็มที่, สุดขีด, ไกลสุด, สมบูรณ์, ยิ่งยวด, มากสุด, สูงสุด., Syn. extreme, utmost, greatest |
uttermost | (adj) ที่สุด, เต็มที่, ยิ่งยวด, สูงสุด, สุดขีด |
uttermost | (n) ระดับสูงสุด, ความเต็มที่, ความยิ่งยวด |
uttermost | |
uttermosts |
Uttermost | a. [ From Utter, a.; cf. Utmost, and Outermost. ] Extreme; utmost; being; in the farthest, greatest, or highest degree; [ 1913 Webster ] |
Uttermost | n. The utmost; the highest or greatest degree; the farthest extent. Tennyson. [ 1913 Webster ] Wherefore he is able also to save them to the uttermost that come unto God by him. Heb. vii. 25. [ 1913 Webster ] He cannot have sufficient honor done unto him; but the uttermost we can do, we must. Hooker. [ 1913 Webster ] |